การลาออก

  ต้องบอกกล่าวล่วง  ตามที่คุณบอก  ถูกต้องแล้ว  เมื่อไม่บอกฯ นายจ้างคงอ้างว่าเกิดความเสียหาย จึงไม่จ่ายค่าคอมฯ จะฟ้องร้องก็ได้ แต่ดูข้อต่อสู้ของนายจ้าง อาจสมน้ำสมเนื้อกัน  ก็ต้องพิจารณาดูเอาเอง...

เมื่อถูกดำเนินคดี

  เมื่อมีหมายเรียกควรไปตามหมายเรียก  ถ้าไม่ไปฯ อาจจะถูกออกหมายจับ...  ภาพจากวงจรปิด จะเป็นตัวคุณหรือไม่  คุณย่อมรู้ตัวดี   ถ้าไม่ใช่ฯ ก็ต้องต่อสู้คดีอย่างเต็มที่  ถ้าใช่ฯ ก็ควรรับสารภาพแต่แรก...  ถ้าจะต่อสู้คดี ควรมีทนายความช่วยเหลือ...

การย้ายสถานประกอบการฯ
 เรื่องแบบนี้ พรบ.คุ้มครองแรงงาน ฯ ม.120  บอกขั้นตอนและวิธีปฏิบัติไว้ชัดเจน ค่อยๆอ่าน คงเข้าใจ และปฏิบัติได้  ครับ...ถ้ามีปัญหา ก็ร้อง พนักงานตรวจแรงงาน ในท้องที่ที่ทำงาน  คงมีช่องทางช่วยเหลือได้...

มาตรา ๑๒๐  นายจ้างซึ่งประสงค์จะย้ายสถานประกอบกิจการแห่งหนึ่งแห่งใดไปตั้ง ณ สถานที่ใหม่หรือย้ายไปยังสถานที่อื่นของนายจ้าง ให้นายจ้างปิดประกาศแจ้งให้ลูกจ้างทราบล่วงหน้า โดยให้ปิดประกาศไว้ในที่เปิดเผย ณ สถานประกอบกิจการนั้นตั้งอยู่ที่ลูกจ้างสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ติดต่อกันเป็นเวลาไม่น้อยกว่าสามสิบวันก่อนวันย้ายสถานประกอบกิจการ และประกาศนั้นอย่างน้อยต้องมีข้อความชัดเจนเพียงพอที่จะเข้าใจได้ว่าลูกจ้างคนใดจะต้องถูกย้ายไปสถานที่ใดและเมื่อใด

      ในกรณีที่นายจ้างไม่ปิดประกาศให้ลูกจ้างทราบล่วงหน้าตามวรรคหนึ่ง ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยพิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าแก่ลูกจ้างที่ไม่ประสงค์จะไปทำงาน ณ สถานประกอบกิจการแห่งใหม่เท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามสิบวัน หรือเท่ากับค่าจ้างของการทำงานสามสิบวันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย

        หากลูกจ้างคนใดเห็นว่าการย้ายสถานประกอบกิจการดังกล่าวมีผลกระทบสำคัญต่อการดำรงชีวิตตามปกติของลูกจ้างหรือครอบครัวของลูกจ้างคนนั้น และไม่ประสงค์จะไปทำงาน ณ สถานประกอบกิจการแห่งใหม่ ต้องแจ้งให้นายจ้างทราบเป็นหนังสือภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ปิดประกาศ หรือนับแต่วันที่ย้ายสถานประกอบกิจการในกรณีที่นายจ้างมิได้ปิดประกาศตามวรรคหนึ่ง และให้ถือว่าสัญญาจ้างสิ้นสุดลงในวันที่นายจ้างย้ายสถานประกอบกิจการ โดยลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยพิเศษไม่น้อยกว่าอัตราค่าชดเชยที่ลูกจ้างพึงมีสิทธิได้รับตามมาตรา ๑๑๘

       ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยพิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าตามวรรคสองหรือค่าชดเชยพิเศษตามวรรคสามให้แก่ลูกจ้างภายในเจ็ดวันนับแต่วันที่สัญญาจ้างสิ้นสุด

      ในกรณีที่นายจ้างไม่เห็นด้วยกับเหตุผลของลูกจ้างตามวรรคสาม ให้นายจ้างยื่นคำร้องต่อคณะกรรมการสวัสดิการแรงงานภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับแจ้งเป็นหนังสือ

 

คดียาเสพตติด

   คงจะถูกตั้งข้อหาครอบครอง เพื่อจำหน่าย  ถ้ามีปริมาณสารบริสุทธิ์เกิน 20 กรัม (ตามข้อเท็จจริงน่าจะเกินฯ)จะมีโทษ จำคุกตลอดชีวิต ปรับ 1-5 ล้านบาท หรือประหารชีวิต ( ม.66 วรรค 3)...ถ้าทำผิดจริง ควรรับสารภาพแต่แรก  และถ้าสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ อย่างยิ่ง ในกระบวนการค้ายาเสพติดฯ (ม.100/2) คงได้รับการลดโทษ  แต่คงตอบชัดเจนไม่ได้ว่า ศาลจะลงกี่ปี  เพราะเป็นอำนาจของซศาลเท่านั้น

อำนาจของศาล

  ก็สงสัยว่า ไปเอาตัวเลขมาจากไหน  ที่บอกว่า สองคดี โทษ  8 ปี สารภาพลดกึ่งหนึ่งเหลือ  4 ปี..เพราะการจะถูกลงโทษอย่างไร เป็นดุลยพินิจของศาลเท่านั้น  การต่อสู้คดี หรือการสารภาพ ควร ให้ทนายความช่วยเหลืออย่างจริงจัง เพราะเขาย่อมรู้ลู่ทางดีครับ

ยาเสพติด

  ถ้าทำผิดจริง  ควรยอมรับสารภาพแต่แรก  อาจจะ...ไม่ถูกจำคุกก็ได้ เพราะยาเสพติดประเภท 5  โทษไม่สูงนัก...

ค่าชดเชย

  เมื่อถูกเลิกจ้าง  ต้องได้ค่าชดเชย  เมื่อมีการร้องเรียน   นายจ้างก็พยายามให้ลูกจ้างยังคงมีสถาพการเป็นลูกจ้าง  เพื่อไม่ต้องจ่ายเงินชดเชย  (ความเห็น) ถ้าในความเป็นจริงมีการเลิกจ้าง  เมื่อไม่จ่ายเงินชดเชย  ก็ต้องฟ้องศาลแรงงาน...คุณก็แก้ปัญหาได้ถูกทางแต่แรก เมื่อไม่ได้รับความเป็นการร้องพนักงานฯ เมื่อมาถึงขั้นตอนนี้คงต้องฟ้องศาลแรงงาน...