สัญญาจ้าง

1.ลูกจ้างสามารถไม่ต่อสัญญาจ้างได้หรือไม่

ตอบ...การทำสัญญาเป็นความสมัครใจของทั้งสองฝ่าย  ถ้าลูกจ้างไม่ต่อสัญญาก็สามมารถทำได้เสมอ
2.หากลูกจ้างไม่ยอมต่อสัญญา ยังได้รับเงินชดเชยหรือไม่
ตอบ...การจะได้รับเงินชดเชย ตามกฎหมายแรงงาน  ต้องเป็นกรณีที่นายจ้าง เลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม   แต่การกำหนดวันครบสัญญาไว้ ไม่ถือว่า ถูกเลิกจ้าง  เพราะ "สัญญาจ้างย่อมสิ้นสุดลงเมื่อครบกำหนดระยะเวลาในสัญญาจ้างโดยมิต้องบอกกล่าวล่วงหน้า" (พรบ.คุ้มครองแรงงานฯ ม.17วรรคแรก)
3.หากลูกจ้างต่อสัญญา เดือนต่อเดือน 6 ครั้ง จะนำมาสะสมรวมกับสัญญา 6 เดือนฉบับแรก รวมระยะเวลาจ้างงาน 1 ปี โดยได้รับเงินชดเชย 3 เดือนหรือไม่
4.หากลูกจ้างต่อสัญญา เดือนต่อเดือน 3 ครั้ง จะนำมาสะสมรวมกับสัญญา 6 เดือนฉบับแรก รวมระยะเวลาจ้างงาน 9เดือน โดยได้รับเงินชดเชย 1 เดือนหรือไม่

ตอบ  3-4   ทั้งสองกรณีไม่น่าจะนำเวลาทำงานมานับต่อกันได้  เพราะุเป็นการจ้างที่มีกำหนดวันครบสัญญาไว้แน่นอน  จึงไม่ใช่การเลิกจ้าง จึงไม่สิทธิได้รับเงินชดเชย ตาม พรบ.คุ้มครองแรงงานฯ ม.118 วรรคสาม

โทรฯ สอบถาม  สนง.คุมประพฤติ ครับ

คดียาเสพติด

  อัตราโทษค่อนข้างสูง  ขอแนะนำให้ รับสารภาพ  ส่วนข้อเท็จจริงว่าถูกหลอกให้ล่อซื้อ  ก็พอมีช่องทางต่อสู้ได้   แต่คงไม่ง่ายนัก  ยิ่งมีการสืบพยานยืดยาวไป  อาจจะ ไม่ได้รับการลดโทษ....ปัจจุบันทุกศาล มีทนายอาสา   คอยให้ความช่วยเหลือแนะนำ  ก็ลองติดต่อกับกับเขาอีกที  การเจรจากัน โดยตรงอาจจะมีช่องทางผ่อนหนักเป็นเบาได้   ด้วยความปรารถนาดี ครับ

การรอการลงโทษ

 เป็นมาตรการ  ให้โอกาสแก่ผู้กระทำความผิด  ได้มีโอกาสกลับตนเป็นคนดี โดยไม่ต้องถูกจำคุก  ชื่อก็บอกแล้วว่ารอการลงโทษไว้ ที่คนทั่วไปเรียกว่า รอลงอาญา คือไม่ต้องถูกจำคุก แต่มีเงื่อนไข ให้บำเบ็ญประโยชน์ฯ  ตามที่ศาลเห็นสมควร  ซึ่งการบำเพ็ยประโยชน์ก็ไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไรมากมาย  จุดมุ่งหมาย คงต้องการควบคุมให้คนต้องโทษมีวินัย  เคารพกฎระเบียบของสังคม ตัวอย่าง   ทำงานเกี่ยวกับให้ความบันเทิง แก่คนพิการ คนชรา ฯ เช่นสอนหนังสือ   2 ชั่วโม. ถือว่าเป็นการทำงาน 1 วัน  ....ถ้าทำงานเกี่ยวกับวิชาชีพ เช่นช่างต่างๆ  3 ชั่งโมง  ถือเป็น 1 วัน...ทำงานบริการสาธารณะ ปลูกป่า งานจราจร  4 ชั่งโมง  ถือเป็น  1 วัน เป็นต้น....ถ้าไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไข ที่ศาลกำหนด  สนง.คุมประพฤติ  อาจจะมีการแจ้งไปยังศาล  ให้ นำตัวไปลงโทษจริง ที่รอไว้  เช่น จำคุก  1 ปี  แต่ให้รอไว้ 2 ปี ให้มีโอกาสปรับปรุงตน  ถ้าผิดเงื่อนไข อาจจะ นำโทษมีรอไว้ 1 ปี มาลงโทษจริง คือเข้าเรือนจำจริง  ด้วยความปรารถนาดี ครับ

ทางจำเป็น

1หากผู้ที่มีที่ดินติดกับทางสาธารณะโอนให้กับบุคคลภายนอก ผู้ที่ได้สิทธิขอเปิดทางจำเป็นจะสามารถขอเปิดทางจำเป็นได้อีกไหมครับตามมาตรา1350 หากเปลี่ยนความสัมพันได้เปลี่ยนไปแล้วครับ

ตอบ....ก็ขอเปิดทางจำเป็นได้ ตาม ปพพ. ม.1350 คงไม่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ใดๆ ถ้าเข้าเงื่อนไข ตาม ปพพ ม.1349 และเสนอค่าทดแทนตามควร..

2หากสลับกัน ผู้ที่มีที่ดินติดกับทางสาธารณะไม่ได้โอนไปให้ใคร แต่ฝั่งผู้ที่ไม่มีทางออกสู่ทางสาธารณะได้โอนให้แก่บุคคลภายนอก ตัวบุคคลภายนอกยังคงได้สิทธิขอเปิดทางจำเป็นตามมาตรา1350 อีกไหมครับ

ตอบ...ดังคำตอบข้อ 1 ถ้าแปลงที่ไม่มีทางออก มีเงื่อนไขตาม ปพพ. ม.1349 ก็ขอเปิดทางจำเป็นได้

3แล้วถ้าเกิด ที่ดินที่ติดกับทางสาธารณะ เป็นของ 1 ได้โอนไปให้ 2 และ2ได้โอนไปให้3 ส่วนทางผู้ที่ไม่มีทางออกสู่ทางสาธาณะ เดิมเป็นของ 4 แล้วโอนไปให้5 แล้ว5 โอนไปให้6 แบบนี้6 จะขอเปิดทางจำเป็นกับ3ได้ไหมครับ คือผมสงสัยว่าต้องดูที่ตัวผู้ได้สิทธิหรือดูที่การแบ่ง
ตอบ....คำตอบ ก็เป็นไปตามข้อ 2 ครับ

แนวคำพิพากษาศาลฎีกาเทียบเคียง

ฎีกาที่่ 760/2540
โจทก์ฟ้องโดยยกข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาว่า เดิมที่ดินของโจทก์ทั้งสองแปลงตามสำเนาโฉนดที่ดินเลขที่ 7836 และ 7838 เอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 1 เป็นที่ดินแปลงเดียวกับที่ดินโฉนดเลขที่ 1694 ของจำเลยซึ่งจำเลยได้แบ่งแยกขายให้ผู้อื่นแล้วโอนต่อมาจนถึงโจทก์ จำเลยได้ตกลงกับผู้ซื้อให้มีถนนยาวตลอดแนวที่ดินของจำเลยกว้างประมาณ 3 เมตร เพื่อออกสู่ทางสาธารณะ ปรากฏตามแผนที่ทางพิพาทเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 4 ทางดังกล่าวเป็นทางจำเป็นตาม ป.พ.พ.ขอให้บังคับจำเลยให้จดทะเบียนแบ่งแยกโฉนดเลขที่1694 ทางด้านทิศใต้ซึ่งติดกับที่ดินของโจทก์มีความกว้าง 3 เมตร ยาวตลอดแนวที่ดินให้เป็นทางจำเป็นสำหรับที่ดินโฉนดเลขที่ 7836 และ 7838 ดังนี้ เมื่อพิจารณาคำฟ้องของโจทก์ คำขอท้ายฟ้อง ภาพถ่ายโฉนดที่ดินเลขที่ 7836 และ7838 ของโจทก์เอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 1 แผนที่ทางพิพาทเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 4 และภาพถ่ายโฉนดที่ดินเลขที่ 1694 ของจำเลยเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 2 ซึ่งถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของคำฟ้องแล้ว ปรากฏว่าเมื่อแบ่งแยกที่ดินโฉนดเลขที่ 1694 ของจำเลยแล้วมีจำนวนทั้งหมด 17 แปลง และที่ดินโฉนดเลขที่ 7836 และ 7838 ของโจทก์ 2 แปลง ถูกที่ดินแปลงอื่นที่แบ่งแยกดังกล่าวอีก 15 แปลง ล้อมอยู่ทุกด้าน คำฟ้องของโจทก์จึงเป็นคำฟ้องที่กล่าวอ้างว่าที่ดินของจำเลยที่แบ่งแยกเป็นเหตุให้ที่ดิน 2 แปลง ซึ่งต่อมาได้โอนมาเป็นของโจทก์ไม่มีทางออกไปสู่ทางสาธารณะแล้ว โจทก์ผู้เป็นเจ้าของที่ดิน 2 แปลงดังกล่าวย่อมมีสิทธิเรียกร้องให้จำเลยเปิดทางจำเป็นบนที่ดินแปลงที่ได้แบ่งแยกได้ ตามป.พ.พ.มาตรา 1350 คดีจึงมีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยตามที่ศาลชั้นต้นกำหนดว่าที่ดินโฉนดเลขที่ 1694 ของจำเลยกว้าง 3 เมตร ยาวตลอดแนวที่ดินเป็นทางจำเป็นสำหรับที่ดินโฉนดเลขที่ 7836 และ 7838 ของโจทก์หรือไม่
ที่ดินของโจทก์เดิมเป็นที่ดินแปลงเดียวกันกับที่ดินของจำเลยต่อมาเมื่อจำเลยแบ่งแยกขาย ที่ดิน 2 แปลง ของโจทก์ถูกที่ดินแปลงอื่นล้อมอยู่จนไม่มีทางออกสู่ทางสาธารณะ ดังนั้น การที่จำเลยแบ่งแยกที่ดินโฉนดเลขที่ 1694ออกเป็นที่ดินแปลงย่อยรวมทั้งที่ดินของโจทก์เป็นเหตุให้ที่ดินของโจทก์ไม่มีทางออกสู่ทางสาธารณะ โจทก์จึงมีสิทธิเรียกร้องเอาทางเดินอันเป็นทางจำเป็นบนที่ดินโฉนดเลขที่ 1694 ของจำเลยซึ่งอยู่ติดทางสาธารณะเพื่อออกสู่ทางสาธารณะได้โดยไม่ต้องเสียค่าทดแทน ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1350
ตาม ป.พ.พ.มาตรา 1350 บัญญัติให้ทางพิพาทเป็นทางจำเป็นโดยผลของกฎหมาย โจทก์มีสิทธิแต่เพียงให้จำเลยเปิดทางจำเป็นให้เท่านั้น โดยจำเลยไม่จำต้องไปจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่อีก

สอบถามได้ที่  สายด่วนกระทรวงแรงงาน 1506 กด 3 หรือ 1546

คดียาเสพติด
  ถ้าถูกตั้งข้อหาครอบครองเพื่อจำหน่าย  ถ้ามีปริมาณสารบริสุทธิ์ ไม่เกิน 20 กรัม (ต้องมีการพิสูจน์) จะมีโทษ จำคุก  4 ปี ถึงจำคุกตลอดชีวิต ปรับ 4 แสนบาท ถึง 5 ล้านบาท ( ม..66 วรรค 2)...การจะได้รับการลดโทษ  หรือมีเหตุอันควรปรานี ให้รับโทษสถานเบา หรือไม่อย่างไร เป็นดุลพินิจของศาลเท่านั้น คงไม่สามารถตอบได้ชัดเจนว่า ศาลจะลงโทษกี่ปี (คืออยากตอบ  แต่ไม่สามารถตอบได้) การรับสารภาพแต่แรก  และการใช้ช่องทาง ม.100/2 (คือการให้ข้อมูลที่สำคัญ และเป็นประโยชน์ ในการปราบปรามขบวนการค้ายาเสพติด จนสามารถจับผู้ร่วมขบวนการมาลงโทษได้ฯ) ซึ่งช่องทางนี้ คงไม่สามารถทำได้ง่ายๆ  เพราะขบวนการนี้มักมีย่อมมีเครือข่าย ลึกลับซับซ้อน แต่ถ้าสามารถแจ้งข้อมูลสำคัญได้  ก็ย่อมมีเหตุบรรเทาโทษ  แต่ก็อยู่ที่ดุลพินิจศาลเป็นสำคัญ...