อัตราโทษ

  บอกไม่ชัดเจนว่า ปริมาณยาฯ มากน้อยเพียงใด  เพราะจะมีโทษมากน้อยเพียงใด  อยู่ที่ปริมาณยาฯ  แต่ตามที่เล่า น่าจะมีปริมาณไม่่มาก  จึงมีการให้คุมประพฤติ  ซึ่งคงไม่ต้องมีหลักประกันตัว  ที่เรียกว่า ประกันตนเอง  ถ้าปริมาณไม่มาก  น่าจะมีอัตราโทษ จำคุกไม่เกิน 1 ปี ปรับไม่เกิน 20,000  บาท( ม.71/1 วรรค 1) การรับสารภาพแต่แรก คงไรับการบรรเทาโทษ ...... แต่....อาจให้มีการคุมประพฤติ  คือไม่ต้องถูกจำคุก  เมื่อปฏิบัติตามเงื่อนไขฯ น่าจะพ้นผิด...

จ่ายเงินช้า
  ใช้วิธีขอความช่วยเหลือ  จากพนักงานตรวจแรงงาน  ในท้องที่นั้นๆ  อาจจะมีช่องทางแก้ไขได้...

ระเบียบข้อบังคับฯ

● จะถือว่ามีความผิดถึงขั้นเลิกจ้างไหมคะ ?

ตอบ...ตามข้อเท็จจริงถือเป็นการทำผิดระเบียบข้องคับของบริษัท  แต่จะรุนแรงมากน้อยเพียงใด  คงตอบไม่ได้   ก็คงแล้วแต่ นโยบายของบริษัทนั้นๆ  แต่ตามความเห็นส่วนตัว  ถือว่า เป็นความผิดรุนแรง ที่อาจถูกเลิกจ้างได้  เพราะการเข้าออกจากบริษัท โดยไม่เหตุอัควร ซึ่งอาจจะทำให้บริษัทเสียหายได้ (ขออภัย นะ ว่าไปตามข้อเท็จจริง  ไม่ต้องการซ้ำเติม ครับ)
 ● มีจนท.บุคคลร่วมด้วยในการออกไป เลยไม่ได้ลงโทษทางวินัยใครถือว่าทำได้ใช่มั้ยคะ?

ตอบ...ก็ต้องมาดูว่า  จนท.นั้น อยู่ระดับไหน สำคัญอย่างไร  การยกเว้นความผิด สามารถทำได้เสมอ  เพราะเป็นเรื่องภายในของบริษัท ทุกสังคม ระบบเส้นสาย  ระบบอุปถัมภ์ ย่อมมีอยู่เสมอ  เขาทำได้  แต่ถ้าทำไปทำอาจซวย เพราะไม่มีแบ็ค   ด้วยความปรารถนาดี ครับ

การจ้างทำของ
     เมื่อไม่จ่ายเงินตามที่ตกลง  ก็ต้องใช้สิทธิฟ้องร้องทางศาล....การจ้างทำของแม้เพียงตกลงด้วยวาจาก็ฟ้องได้  ปัญหาอยู่ที่ ฟ้องแล้วจะคุ้มหรือไม่ เท่านั้น.. 

ใบผ่านงาน

    ก็ต้องเป็นไปตาม ปพพ. ม.585  คือ...."มาตรา ๕๘๕  เมื่อการจ้างแรงงานสุดสิ้นลงแล้ว ลูกจ้างชอบที่จะได้รับใบสำคัญแสดงว่าลูกจ้างนั้นได้ทำงานมานานเท่าไร่และงานที่ทำนั้นเป็นงานอย่างไร"....ส่วนเรื่องความผิดที่ต้องถูกเลิกจ้าง  จะมีระบุไว้หรือไม่  คงเป็นไปตาม นโยบายของบริษัทนั้นๆ....หลักการสำคัญ  ที่กฎหมายให้มีใบผ่านงาน เพื่อ ประโยชน์ของลูกจ้าง เป็นสำคัญ  เพื่อให้มีโอกาสไปสมัครงานใหม่  กรณีเคยผ่านงานมา คงได้รับการพิจารณาเป็นกรณีพิเศษ.....กรณีแบบนี้คงต้องใช้การเจรจาปราศรัยกับ  นายจ้างหรือตัวแทน  แบบถ้อยทีถ้อยอาศัย ให้เขา เพียงระบุว่า ทำงานงานนานเท่าไร และงานนั้นคืองานอะไร  ตามที่กฎหมายกำหนด  ถ้ามีพฤติกรรมแบบจากกันด้วยดี นายจ้างไม่น่าจะมีความอาฆาตมาดร้าย ขอให้โชคดี ครับ

 

การเลิกจ้าง 

  มีระบุไว้ ใน พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541  ม.119  คือ....

มาตรา ๑๑๙  นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้างในกรณีหนึ่งกรณีใด ดังต่อไปนี้

(๑) ทุจริตต่อหน้าที่หรือกระทำความผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง

(๒) จงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย

(๓) ประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้นายจ้างได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง

(๔) ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งของนายจ้างอันชอบด้วยกฎหมายและเป็นธรรม และนายจ้างได้ตักเตือนเป็นหนังสือแล้ว เว้นแต่กรณีที่ร้ายแรง นายจ้างไม่จำเป็นต้องตักเตือน

หนังสือเตือนให้มีผลบังคับได้ไม่เกินหนึ่งปีนับแต่วันที่ลูกจ้างได้กระทำผิด

(๕) ละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกันไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตามโดยไม่มีเหตุอันสมควร

(๖) ได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก

ในกรณี (๖) ถ้าเป็นความผิดที่ได้กระทำโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษต้องเป็นกรณีที่เป็นเหตุให้นายจ้างได้รับความเสียหาย

    การเลิกจ้างโดยไม่จ่ายค่าชดเชยตามวรรคหนึ่ง ถ้านายจ้างไม่ได้ระบุข้อเท็จจริงอันเป็นเหตุที่เลิกจ้างไว้ในหนังสือบอกเลิกสัญญาจ้างหรือไม่ได้แจ้งเหตุที่เลิกจ้างให้ลูกจ้างทราบในขณะที่เลิกจ้างนายจ้างจะยกเหตุนั้นขึ้นอ้างในภายหลังไม่ได้

ตามข้อเท็จจริง   การเล่นมือถือ   หรือ แอบหลับนอนฯ  นายจ้างอาจจะถือว่า เป็นกรณีร้ายแรง  ที่นายจ้างไม่ต้องเตือน ตาม ม.119(4) จึงสามารถเลิกจ้างได้....จะร้ายแรงหรือไม่ เป็นทั้งปัญหาข้อเท็จจริง  และปัญหาข้อกฎหมาย ประกอบมุมมองของแต่ละคน โดยเฉพาะนายจ้าง เรื่องแบบนี้ ต้องใช้การเจรจาต่อรองกัน   ถ้าไม่ได้ผล   คงต้องฟ้องศาลแรงงานให้วินิจฉัยว่า เป็นการเลิกจ้างที่ชอบหรือไม่....

การลักลอบเข้าเมือง

   ก็ย่อมมีความผิด  การจะหาทางช่วยเหลือ  ขอแนะนำให้ ติดต่อ สถานทูต หรือสถานกงสุลของไทย  ที่ประจำอยู่ ณ ประเทศที่ถูกควบคุมตัว...

คดียาเสพติด
  การตั้งข้อหา  อยู่ที่ปริมาณยาฯ และผลการสืบสวนและสอบสวน ของ พงส.....ดังนั้นต้องฟังความเห็นของ พงส. เป็นสำคัญว่า  ตั้งข้อหาอะไร  เพราะแต่ละข้อหามีอัตราโทษแตกต่างกัน  ถ้าคิดว่า ถูกตั้งข้อหาไม่ถูกต้อง ก็สามารถโต้แย้งได้ ส่วนผลจะเป็นอย่างไร  ก็อยู่พยานหลักฐานเป็นสำคัญ  การรับสารภาพแต่แรก  และถ้าสามารถให้ข้อหาที่สำคัญและเป็นประโยชน์ ในการปราบปราม ขบวนการค้ายาเสพติด  คงมีเหตุอันควรปรานี และมีเหตุบรรเทาโทษ แต่จะให้ตอบชัดเจนว่า ศาลจะลงโทษอย่างไร  คงตอบไม่ได้  และปัญหาแบบนี้ เขาไม่ตอบกัน  เพราะเป็นอำนาจของศาลเท่านั้น...