อ่านเรื่องราวแล้วก็จินตนาการต่อไปว่าการดำเนินธุรกิจต่อไปในภายหน้าคงจะมีปัญหาระหว่างหุ้นส่วนแน่นอน

เอาเป็นว่าทนายขอ(เจือก)แนะนำว่า หากจะหาทางปรองดองกันได้ ก็คงจะดีต่อใจและต่อธุรกิจไม่น้อยนะครับ แต่ถ้าผีไม่เอาเงาไม่เหยียบก็ว่าไปตามลิขิตฟ้าละครับงานนี้

ส่วนการตอบคำถาม คืออย่างนี้ครับ การที่จะถูกกล่าวหาว่าลักทรัพย์ นั้น อย่างแรกต้องดูที่ "เจตนา" ว่าการนำทรัพย์นั้นไปนั้น เพื่อตัวเองหรือเพื่อบริษัท เช่น ย้ายเครื่องจักรจากสำนักงานใหญ่ไปสำนักงานสาขา เพื่อผลิตสินค้าส่งลูกค้าให้ทัน กรณีอย่างนี้ก็ไม่เข้าองค์ประกอบลักทรัพย์นะครับ เพราะเป็นไปเพื่อกิจการของบริษัท ซึ่งในข้อกฎหมายเรื่องลักทรัพย์นั้น ได้บัญญัติว่า "(มาตรา 334) ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานลักทรัพย์" จะเห็นว่า การเอาทรัพย์ไปนั้น ทรัพย์นั้นต้องเป็นของผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย และต้องมีเจตนาพิเศษ คือเอาไปโดยทุจริต ด้วยเหตุนี้ ทนายจึงไม่สามารถที่จะฟันธงไปได้ว่า มีความผิดฐานลักทรัพย์หรือไม่ เพราะต้องดูเจตนาตามที่กล่าวไว้ตอนต้นละครับ

แต่ที่ตอบได้ในตอนนี้คือ คงไม่ถึงกับติดคุกติดตะรางละครับ เพราะโทษสุงสุดไม่เกินสามปี หากไม่เคยทำผิดมากก่อน ศาลก็คงจะรอลงอาญาละครับ

ส่วนคำถามที่ว่า "ทรัพย์บริษัทถือเป็นทรัพย์ที่มีกรรมสิทธิ์ร่วมกันหรือไม่? ตอบได้เลยว่า เป็นทรัพย์ที่เป็นกรรมสิทธิ์ร่วมกันของหุ้นส่วนครับ

เอาเป็นว่า ถ้าการเอาทรัพย์ในไปเพื่อกิจการส่วนตัว ก็อาจจะเข้าองค์ประกอบฐานลักทรัพย์ หรือถ้าไม่ใช่ ก็ไม่ผิดครับ..

ส่วนฏีกา ผ่านตาอยู่ครับ ลองค้นๆดูครับ แต่ทนายไม่มีเวลาค้นให้อ่ะครับ โดยให้ค้นจากกูเกิลว่า "ลักทรัพย+ฏีกา.pdf" ก็เจอครับ

จากคำถามที่ว่า...พอจะมีช่องทางใดให้ผมฟ้องแล้วได้เงินไหมครับ เช่น ฟ้องเจ้าของโรงงานเลย อะไรแบบนี้ได้ไหม  คือเงินตั้งสองแสนกว่าๆ ซึ่งไม่ใช่น้อยๆเลยครับ?

อืมมมม....จากที่อ่านคำถามมาก็น่าเห็นใจนะครับ ที่อยู่ๆบริษัทที่ทำงานก็ล้มละลาย ไม่มีปัญญาใช้หนี้ให้กับเจ้าหนี้จึงถูกฟ้องล้มละลาย เมื่อล้มละลายแล้วกิจการต่างๆก็อยู่ในอำนาจการบริหารจัดการของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ซึ่งในระหว่างนี้ก็จะมีการประกาศในราชกิจกาณุเบกษาว่า บริษัทแห่งนี้ได้ล้มละลายแล้ว หากใครเป็นเจ้าหนี้ก็ให้ไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เพื่อขอเฉลี่ยทรัพย์ ซึ่งเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ก็จะทำการประชุมเจ้าหนี้ทุกราย เพื่อกำหนดมาตราการต่างๆทั้งการขายทรัพย์สินหรือการขอฟื้นฟูกิจการ และจากคำถามว่าจะทำอะไรได้มั๊ย? อืม อย่างแรกให้ทำใจ (ฮา) คืออย่างนี้ครับ กรณีจะไปฟ้องนั้นเลิกคิดไปได้เลย เพราะฟ้องไปก็ไม่ได้อะไร (ก็ล้มละลายไปแล้วนี่ ไม่เหลือทรัพย์อะไรแล้ว) แต่ให้พิจารณาว่า หนี้เงินค่าชดเชยดังกล่าวนี้ถือเป็นหนี้ที่ไม่มีหลักประกัน ดังนั้น ต้องดูว่าเป็นหนี้ที่เกิดก่อนลูกหนี้(บริษัท) จะถูกพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดหรือไม่ หากเกิดก่อนก็ลองไปติดต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีเพื่อขอเข้าเฉลี่ยทรัพย์โดยแจ้งเหตุผลที่ไม่สามารถแจ้งได้ภายในกำหนด (แต่โอกาสก็น้อยมากนะครับ) หรือไม่ยังมีอีกช่องทางหนึ่งหากจำนวนคนงานไม่เยอะมากก็ลองรวมตัวกันไปคุยกับเจ้าของบริษัทดูเพื่อจะได้รับความเห็นใจหายืมเงินญาติๆเอามาจ่ายเงินให้ลูกจ้างบ้าง ซึ่งนอกจากที่แนะนำไปแล้วข้างต้น ทนายก็มองไม่เห็นหนทางที่จะทำให้ได้เงินละครับ...(หดหู่ๆ)

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

ถามมาเป็นข้อทนายก็ตอบไปเป็นข้อเหมือนกันนะครับ จะได้ไม่เอาเปรียบกัน..ฮา..
ถามว่า..
1. กรณีพนักงานใช้สิทธิ์บอกเลิกสัญญาจ้าง โดยสิ้นสุดในวันที่ 31 มีค.61 แล้ว
บริษัทแจ้งให้เรามาทำงานที่”ออฟฟิศเดิม” ในวันที่ 2 เมย.61 ต่อได้หรือไม่?
(เข้าใจว่าในเมื่อสิ้นสุดสัญญาไปแล้ว วันที่ 2 เมย. เราก็ไม่จำเป็นต้องมาทำงานแล้ว)
ตอบ เมื่อนิติสัมพันธ์ระหว่างความเป็นนายจ้าง-ลูกจ้างสิ้นสุดลงแล้ว ก็ไม่จำต้องไปทำงานอีก ที่คุณเข้าใจถูกต้องแล้วครับ

2. จากข้อที่ 1
หากเราไม่ประสงค์จะทำงานต่อแล้ว เรามีสิทธิ์ปฎิเสธ ไม่ทำงานต่อในวันที่ 2 เมย.61 ได้หรือไม่?
หากไม่ไป ไม่ทำงานต่อที่ตึกเดิม จะถือว่าขัดคำสั่ง ทำให้งานเสียหายได้หรือไม่?
ตอบ เป็นไปตามข้อ 1 เลยครับ แต่ทั้งนี้ต้องดูสัญญาให้ดีด้วยนะครับว่าเป็นการยุตินิติสัมพันธ์ความเป็นลูกจ้าง-นายจ้างกันอย่างแท้จริง เพื่อจะได้ไม่เป็นประเด็นในภายหลังครับ เอาเป็นว่าในการวินิจฉัยเบื้องต้นก็ไม่ถือว่าเป็นการขัดคำสั่งครับ

3. กรณีมีวันลาพักร้อนเหลือ เราสามารถลาตามสิทธิ์ทั้งหมดได้ ก่อนวันสิ้นสุดสัญญาที่บอกเลิก
แต่ส่งใบลาไปแล้ว "หัวหน้าไม่เซ็นอนุมัติให้ และไม่มีคำตอบที่ชัดเจนว่าจะจ่ายเป็นเงินค่าจ้างให้หรือไม่"
ตอบ เมื่อหัวหน้างานไม่อนุมัติ ก็ต้องไปทำงานปกติจนกว่าจะครบกำหนดตามหนังสือบอกเลิกสัญญาต่อกัน และกรณีที่มีวันหยุดพักผ่อนประจำปี(พักร้อน) เหลืออยู่เท่าใด กฎหมายคุ้มครองแรงงานมาตรา 67 กำหนดให้นายจ้างจ่ายเป็นเงินเท่ากับค่าจ้างคืนให้กับลูกจ้างในวันภายใน 7 วันนับแต่วันพ้นจากการเป็นลูกจ้างนะครับ

อัยยะ..ยังมีถามต่อว่า..กรณีนี้ เราสามารถหยุดในวันที่เราลาเอาไว้เลยได้หรือไม่ (เนื่องจากไม่มีการตอบใดๆ จากทางบริษัท)
หากหยุดไปแล้ว จะถือว่าเราขาดงานหรือไม่? (หยุดพักร้อน โดยยังไม่ได้รับการอนุมัติ)
หรือควรปฏิบัติอย่างไร?
ทนายก็ขอตอบว่า เมื่อหัวหน้างานยังไม่อนุมัติ ห้ามหยุดโดยเด็ดขาดนะครับ ให้ไปทำงานตามปกติ หรือให้มีการติดตามจากหัวหน้างานที่มีอำนาจสูงถัดขึ้นไปเพื่อขอความชัดเจนครับ มิเช่นนั้นแล้ว หากฝืนหยุดไปจะเป็นการขาดงานหรือละทิ้งหน้าที่ได้นะครับ

4. ตามกฎหมายมีกำหนดระยะเวลาที่บริษัทจะต้องจ่ายค่าชดเชยให้กับพนักงานที่บอกเลิกสัญญาหรือไม่?
ตอบ ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ปกติการบอกเลิกสัญญาเป็นสิทธิของทั้งสองฝ่าย ซึ่งนายจ้างบอกเลิกสัญญาเรียกว่าเลิกจ้างและลูกจ้างบอกเลิกสัญญาเรียกว่าลาออก แต่กรณีที่ถามมานี้เข้าว่าน่าจะถามกรณีบริษัทย้ายสถานประกอบกิจการ จะมีสิทธิได้รับค่าชดเชยหรือไม่ ซึ่งถ้าเป็นกรณีนี้ลูกจ้างก็มีสิทธิได้รับเงินค่าชดเชยตามมาตรา 120 ซึ่งเป็นไปตามอายุงานตามมาตรา 118 ครับ

5. จากข้อ 4. ถ้ากฎหมายไม่ได้กำหนดไว้ชัดเจน ว่าต้องจ่ายภายในกี่วัน
ตอบ ปกติการจ่ายเงินตามกฎหมายแรงงานต้องจ่ายภายใน 7 วัน ซึ่งเป็นไปตามมาตรา 9 หากเกินระยะเวลาดังกล่าวแล้วยังไม่จ่ายโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรก็จะต้องเสียดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ทุกระยะ 7 วันครับ

และถามต่อว่า...บริษัทกำหนดว่าจะจ่ายค่าชดเชยภายในเดือน เมย.61 ได้หรือไม่ (ภายใน 30วัน)
ตอบ ประเด็นนี้อยู่ที่การตกลงของลูกจ้างกับนายจ้างครับ ถ้าลูกจ้างไม่ยินยอมก็เป็นไปตามาตรา 9 ครับ

เครียร์นะครับ...ทนายพร

เมื่อถามมาให้ทนายตอบ เอาเป็นว่าทนายก็จะตอบตามที่ถามเลยนะครับ
ตามนี้....
1. ถ้าตามกฎหมายแล้ว ผมควรจะได้รับเงินค่าบอกกล่าวล่วงหน้าเท่าไหร่ และควรจะได้เงินชดเชยเท่าไหร่ครับ
ตอบ จะได้เท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๒๔๐ วัน ตามมาตรา ๑๑๘ (๔) แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ ครับ

2. ถ้านายจ้างไม่จ่ายเงินชดเชยเป็นเงินก้อนทีเดียวทั้งหมด แต่กลับใช้วิธีผ่อนจ่ายจนครบตามตกลง ในเรื่องนี้มีกฏหมายรองรับมั้ยครับ
ตอบ โดยปกติ กฎหมายจะไม่ได้กำหนดให้มีการผ่อนจ่าย เว้นต่อทั้งสองฝ่ายจะตกลงกันเอง ซึ่งข้อตกลงดังกล่าวที่ขอผ่อนจ่ายถือเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความประเภทหนึ่ง ซึ่งหากเป็นความสมัครใจของทั้งสองฝ่ายก็สามารถบังคับได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ครับ เอาเป็นสรุปว่า หากนายจ้างยื่นข้อเสนอว่าจะขอผ่อนจ่าย หากเราเห็นว่านายจ้างไปไม่ไหวจริงๆ ก็สามารถทำสัญญา(เป็นหนังสือ)ให้ไว้ต่อกันได้ครับ หรือหากเป็นเหลี่ยมของนายจ้างก็คงต้องถึงโรงถึงศาลละครับ หรือหากจะให้ไวก็ไปแจ้งต่อพนักงานตรวจรแรงงานให้มีคำสั่งต่อไปครับ

3. ในไลน์กลุ่มที่คุยกัน นายจ้างพิมพ์ว่า
"มีสมองไหมครับ"
"พี่ถามจริงๆ น้องมีปัญหาการเงินอะไรหรือเปล่า ถ้าจะใช้โอกาสนี้เพื่อสิ่งนั้น พี่ว่าน้องคิดใหม่นะครับ"
"พูดไม่คิด"

คำพูดเหล่านี้ถือเป็นการดูถูกเหยียดหยามหรือเปล่าครับ

ตอบ เท่าที่อ่านดู ยัง 50-50 นะครับ เพราะเท่าที่ค้นฏีกาเกี่ยวกับข้อความหม่ินประมาทนั้น ยังไม่พบข้อความนี้ว่ามีความผิด ยังงัยทนายยังไม่ฟันธงนะครับ เอาเป็นว่า คงต้องอาศัยคนกลางในการตัดสินนั่นก็คือผู้พิพากษาละครับงานนี้ ซึ่งก็อยู่ที่ดุลพินิจของผู้พิพากษาแต่ละคนด้วยอ่ะครับ

4.ผมมีสิทธิ์ที่จะชนะคดีมากน้อยเพียงใดครับ
ตอบ เป็นคำถามที่ทนายมักจะถูกถามเสมอ (ฮา) เอาเป็นว่า ถ้าเรื่องค่าชดเชย รูปคดีท่านสวยมากครับ แต่ถ้าเป็นคำถามข้อ ๓ ผมไม่ฟันธงครับ เอาเป็นว่า 50-50 ครับ

5.เรื่องขึ้นศาลเเรงงาน จะใช้เวลานานเท่าไหร่ และจะมีค่าใช้จ่ายอะไรบ้างมั้ยครับ
ตอบ ปกติในศาลชั้นต้นประมาณ 6 เดือนถึง 1 ปี แต่ถ้าสู้กันสามศาล(อุทธรณ์ชำนัญพิเศษ/ฏีกา) ก็อาจจะมีถึง 3-6 ปี ครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

อ่านเรื่องราวแล้วก็น่าเห็นใจนะครับ แต่เมื่อเรื่องมันเกิดแล้วก็ว่ากันตามที่ฟ้าลิขิตละครับ เอาละ เข้าเรื่องเอาเป็นว่าทนายจะตอบตามที่ถามเลยนะครับ
1 พนักงานสามารถเรึยกร้องอะไรได้ไหม เงินเดือนจ่ายช้ามาก

ตอบ ท่านสามารถไปยื่นคำร้องต่อพนักงานตรวจแรงงานให้ม่ีคำสั่งได้กรณีที่จ่ายช้าเกินกว่า ๓ วัน เพื่อเรียกดอกเบี้ยผิดนัดครับ

2 ถูกบริษัท นาย A หลอกให้มา บริษัท นาย B สามารถเรียกร้องอะไรได้ไหม

ตอบ ทนายไม่แน่ใจว่าคำว่า "หลอกให้มา" นั้นหมายถึงเราไม่รู้หรือถูกกลลวงให้มา เพราะเข้าใจว่าอายุงานจะต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามก็มีกฎหมายกำหนดไว้ในมาตรา ๑๓ แห่ง พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ กำหนดว่า หากมีการโยกย้ายหรือเปลี่ยนตัวนายจ้างโดยลูกจ้างยังทำงานอยู่เหมือนเดิม สิทธิที่ลูกจ้างมีอยู่ต่อนายจ้างเดิมเช่นใดให้ลูกจ้างมีสิทธิเช่นว่านั้นต่อไป และให้นายจ้างใหม่รับไปทั้งสิทธิและหน้าที่อันเกี่ยวกับลูกจ้างนั้นทุกประการ ดังนั้น จึงสรุปได้ว่า คงเรียกร้องเรื่องค่าชดเชยตามอายุงาน หากนายจ้างเลิกจ้างละครับ

3 บริษัท นาย B ผ่อนจ่ายชดเชย สามารถไม่รับได้ไหม อยากได้เป็นก้อน คับ เพราะขนาดเงินเดือนยังไม่ได้ครบเลย

ตอบ ก็แจ้งไห้พนักงานตรวจแรงงานมีคำสั่งเลยครับ หากนายจ้างไม่ปฎิบัติตามคำสั่งก็ไปฟ้องต่อศาลเพื่อขอให้มีคำพิพากษาและตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์ขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้ให้ครบถ้วนต่อไปครับ

4 สมารถฟ้องสู้คดีกัย บริษัทนาย B ได้ไหมเรื่องอายุการทำงาน (ในใบรับรองเงินเดือน กับ บัตรพนักงาน บริษัท นับวันเริ่มงานต่อจากบริษัท เก่า เช่น รุบะวันเริ่มงาน 6/11/2008) สามารถเอาเป็นหลักฐานต่อสู้ไหมไหมคับ

ตอบ  จะตอบโดยไม่สอบข้อเท็จจริงเพิ่มเติมคงจะตอบได้ไม่เต็มปากว่าจะสู้ได้หรือไม่ได้ เอาเป็นว่าถ้ายึดถือกฎหมายตามมาตรา ๑๓ รูปคดีก็สวยอยู่นะครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

กรณีที่จะได้สิทธิในวันหยุดพักผ่อนประจำปี หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า "พักร้อน" กฎหมายกำหนดว่าจะต้องทำงานให้ครบรอบปีเสียก่อนจึงจะมีสิทธิหยุดได้จำนวน ๖ วันหรือตามที่ตกลงกัน ดังนั้น ในกรณีที่ผู้ถามได้ถามมานั้นซึ่งอายุงานไม่ถึงปี สิทธิในการหยุดยังไม่เกิดเลยครับ จึงไม่สามารถที่จะหยุดได้ เว้นแต่นายจ้างได้กำหนดไว้ในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานให้สามารถหยุดตามส่วนได้ครับ ซึ่งหากเป็นกรณีหลังนี้ ต้องนำข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานมาให้ทนายดู เพื่อจักได้วิเคราะห์และตอบคำถามได้อย่างถูกต้องไม่คลาดเคลื่อนครับ

ทนายพร

อ่านเรื่องราวของผู้ถามแล้วก็มีประเด็นน่าสนใจทีเดียวว่า เป็นข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรมหรือไม่
อย่างนี้ครับ

การที่จะบอกว่าเป็นข้อสัญญาที่เป็นธรรมหรือไม่เป็นธรรมนั้น ต้องดูองค์ประกอบหลายอย่าง ซึ่งสัญญาประเภทนี้จะเรียกกันโดยทั่วไปว่าสัญญาต่างตอบแทน และต้องผูกพันตนตามที่ได้สัญญาไว้ แต่ปัญหามักจะเกิดเนื่องจากคู่สัญญาอยากจะหลุดพ้นจาก "เงื่อนเวลา" ที่ได้ตกลงกันไว้ ก็มักจะเกิดปัญหา
อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากเรื่องราวแล้ว ก็อาจจะเข้าข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรมได้ เมื่อเทียบกับ"น้องคนหนึ่งในบริษัท" แต่ทั้งนี้การเที่ยบกันนั้น จะต้องเป็นตำแหน่ง,หน้าที่ ในระดับเดียวกับผู้ถามนะครับ แต่ถ้าไม่ใช่ก็จะนำมาเปรียบเทียบกันแบบร้อยเปอร์เซ็นต์คงไม่ได้ คงต้องมาพิจารณาตามสัญญาที่ได้ตกลงกันไว้ และที่คุณผู้ถามได้คิดคำนวณตามสัดส่วนนั้นก็เป็นเหตุผลที่ฟังได้ครับ
ส่วนข้อต่อรองกับบริษัทนั้น ก็เอาที่ท่านได้คำนวนนี้แหละไปคุย ถ้าบริษัทไม่ยอมฟังและคุณเองก็ไม่อยากจะทำงานแล้วก็ ออกเลยครับ แล้วไปต่อสู้เอา เพราะคิดว่าบริษัทคงตั้งเรื่องฟ้องแน่ โดยยกมาตรา ๑๔ แห่ง พรบ.คุ้มครองแรงงาน เพื่อให้ศาลเป็นผู้วินิจฉัยให้ก็จะเป็นทางออกที่ดีที่สุดครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

ตอบคุณหมอตามที่สงสัยเลยนะครับ...อย่างนี้ครับ
คุณหมอถามว่า "จะเรียกร้องค่าเสียหายที่รพ.ได้บอกยกเลิกสัญญาก่อนกำหนดได้หรือไม่ ถ้าได้จะได้กี่เดือนหรือได้ค่าตอบแทนที่ควรจะได้จริงถ้าทำงานครบสัญญาหนึ่งปี (สัญญาระบุว่าแพทย์ไม่ได้เป็นลูกจ้าง)ทาง รพ.มีเงื่อนไขจ่ายค่าตอบแทนขั้นต่ำให้ แต่ดิฉันทำงานได้เกินการันตี ซึ่ง รพ.ก็จ่ายส่วนเกินให้ ไม่ทราบว่าจำนวนเงินที่เรียกร้องค่าเสียหาย จะเป็นค่าตอบแทนขั้นต่ำ หรือรายได้ที่ทำได้จริง

ตอบ ก่อนอื่นต้องพิจารณาก่อนว่า สัญญาจ้างหมอในโรงพยาบาลเอกชนนั้น เป็น "สัญญาจ้างแรงงาน" หรือ "สัญญาจ้างทำของ" แต่แนวโน้มจะเป็นสัญญาจ้างแรงงานนั้นค่อนข้างสูงที่เดียว เนื่องจากหมอยังต้องใช้เครื่องมืออุปกรณ์ของโรงพยาบาลในการทำงาน รวมทั้งยังมีอำนาจบังคับบัญชาได้ในระดับหนึ่ง อย่างนี้จึงเข้าองค์ประกอบของสัญญาจ้างแรงงาน ตามมาตรา ๕ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ ถึงแม้ว่าจะระบุในสัญญาว่าเเพทย์ไม่ได้เป็นลูกจ้างก็ตาม เพราะประเด็นสัญญานี้จะเป็นปัญหาค่อนข้างมากในการคำนวณภาษีจ่าย เนื่องจากในการคำนวณภาษีสัญญาจ้างทั้สองประเภทคำนวณไม่เหมือนกันครับ

กลับมาพิจารณาจากข้อสงสัยที่คุณหมอได้ถามมา ว่าสามารถเรียกค่าเสียหายได้หรือไม่ เพียงใด โดยมีข้อตกลงกันว่าจะจ้างกัน ๑ ปี อย่างนี้ เรียกว่าเป็นสัญญาจ้างแรงงาน "แบบมีกำหนดระยะเวลา" เมื่อนายจ้างบอกเลิกสัญญาจ้างจึงต้องรับผิดในค่าเสียหายในส่วนที่ขาดไปเต็มตามจำนวนหรือให้เข้าใจง่ายๆก็คือต้องจ่ายให้ครบตามสัญญาแม้ไม่ได้ทำงานนั้นเอง

ส่วนประเด็นว่าจะคำนวณจากเงินการันตีหรือรายได้ที่รับจริงเป็นฐานในการคำนวนนั้น เห็นว่า เมื่อรายได้ที่ทำได้จริงเป็นรายได้อนาคตที่ไม่อาจคำนวณได้แน่นอน จึงต้องใช้ฐานรายได้การันตีในการคำนวน อย่างไรก็ตาม ก็มีแนวคำพิพากษาของผู้พิพากษาบางท่านได้ให้ความเห็นว่า ให้คิดคำนวนโดยใช้ฐาน "เฉลี่ย" ของรายได้ที่ได้รับมาเป็นฐานคำนวนครับ ซึ่งประเด็นนี้ยังไม่มีแนวคำพิพากษาของศาลฎีกาได้วางหลักไว้ครับ ก็คงต้องหาคำตอบจากคำพิพากษาต่อไปครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร