ค่าเบี้ยเลี้ยงหรือค่าครองชีพ(แล้วแต่จะเรียก) หรือแม้แต่ค่าจ้าง หากนายจ้างมาขอลด แล้วลูกจ้างยินยอมก็สามารถทำได้นะครับ แต่ถ้าไม่ยินยอมอันนี้ลดไม่ได้ แต่ปัญหาก็จะตามมาเพราะอำนาจการต่อรองไม่เท่ากัน อาจจะถูกกลั่นแกล้งหรือกระทำการใดๆอันไม่สามารถทนทำงานต่อไปได้ เป็นต้น ดังนั้น กรณีที่ถามมา จะต้องดูว่า Allowance เนี๊ยะมี “เงื่อนไข” การจ่ายหรือไม่ เช่น ขาดลามาสายก็ยังได้ จ่ายให้เป็นประจำเท่ากันทุกๆเดือนเพื่อตอบแทนการทำงาน อย่างนี้ก็ไม่เป็นไรครับ คงเป็นการแยกรายการที่ไม่ส่งผลกระทบเพราะอย่างไรเสียมันก็คือ “ค่าจ้าง” แต่ถ้า Allowance มีเงื่อนไขละทีนี้ยุ่งล่ะ เพราะค่าจ้างจะถูกลดลงมา ซึ่งส่งผลต่อค่าชดเชย ค่าล่วงเวลา หรือเงินอื่นๆที่คำนวณจาก “ค่าจ้าง” ลองพิจารณาดูครับ

ทนายพร

1.หากดิฉันทำใบลาออกเสนอควบคู่ไปกับสัญญาจ้างแล้วผลทางกองพิสูจน์หลักฐานแจ้งว่าดิฉันบริสุทธิ์ แต่เราเขียนใบลาออกไปแล้ว แต่บริษัทจะใช้ใบลาออกนี้ กับฉันในทางอื่นด้วยหรือไม่(ในกรณีหากบริษัทคิดจะเอาเปรียบ)เช่น ดิฉันทำงานให้กับบริษัทโดย ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด เมื่อ พ้นระยะเวลาทดลองงาน 90 วัน และบริษัทแจ้งให้ออกโดยเขียนใบล่วงหน้าไว้แล้ว อย่างนี้บริษัทจะกระทำกับเราได้หรือไม่
ตอบ ไม่ต้องกังวลไปนะครับ เดี๋ยวเมื่อได้ทำงานแล้วจะไม่มีความสุขซะเปล่าๆ เอาเป็นว่า การที่บริษัทให้ทำหนังสือลาออกไว้ก่อนเข้าทำงานนี่ก็แปลกแระ แต่จะตอบตามหลักกฎหมายก็คือ การลาออกคือการแสดงเจตนาที่ไม่ประสงค์จะผูกสัมพันธ์ตามสัญญาจ้างแรงงานโดยใจสมัคร ดังนั้น ในกรณีนี้การเซ็นต์ใบลาออกล่วงหน้า (เข้าใจว่าไม่ลงวันที่) ก็ไม่ได้มีผลอะไร เพราะหากท้ายที่สุดบริษัทเลิกจ้างโดยที่ลูกจ้างไม่ได้ทำผิดก็ยังสามารถฟ้องต่อศาลได้ครับ หากนายจ้างนำเอาใบลาออกมาเป็นหลักฐานว่าเราเป็นฝ่ายเขียนใบลาออกเอง ก็ต่อสู้ว่าเราไม่ได้ลาออก แต่นายจ้างบังคับให้เขียนในวันที่เข้าทำงาน และก็ส่งใบลาออกนั้นไปพิสูจน์สีหมึกว่าไม่ใช่แท่งเดียวกับที่เขียนข้อความในใบลาออกเท่านี้ก็สู้ได้แล้วครับ

2.และในกรณีใบลาออก หากผลตรวจอาชญากรออกมาเป็นหลักฐานยืนยัน ใบนั้นจะสิ้นสุดเป็นโมฆะทันทีเลยไหมค่ะ
ตอบ ตามข้อ ๑ ครับ

3.ความรู้สึกที่ให้เขียนใบลาออกพร้อมเซ็นหนังสือสัญญาจ้างไม่เคยเจอมาก่อน เลย้ริ่มเกิดความไม่ยุติธรรมกับตัวดิฉัน ซึ่งแสดงว่า บริษัท พอใจจะเลิกจ้างดิฉันเมื่อไหร่ก็ได้อย่างนั้นหรือ
ตอบ เป็นการสร้างอำนาจต่อรองมากกว่าครับ ข้อแนะนำของทนายคือ อย่างไปทำเลยครับบริษัทนี้ เมื่อจะสร้างความสัมพันธ์ความเป็น “นายจ้าง” กับ “ลูกจ้าง” และต้องทำงานด้วยกันแล้ว ก็ไม่ควรจะตั้งเงื่อนไขให้เป็นที่กังวล และควรไว้ใจซึ่งกันและกัน แต่นี่กลับมาสร้างอำนาจต่อรองบนความไม่เท่าเทียมเช่นนี้ เป็นผม คงไม่ทำงานกับบริษัทนี้แน่นอนครับ

4.หากเกิดความไม่เป็นทำกับดิฉันจริงๆ ดิฉันจะใช้หลักฐานอย่างไรป้องกันตัวเองคะ เพราะ สัญญาจ้าง ที่ให้เซ็นมีแค่ บัวบเดียว และเขายังไม่ทำสำเนาให้กับดิฉัน
ตอบ ขอให้จำข้อความไว้ให้ได้ ถ้าจำไม่ได้ก็จดไว้ ถ่ายรูปไว้ เพราะสัญญาจ้างแรงงานปกติไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือ หากทำเป็นหนังสือคู่สัญญาก็มีสิทธิที่จะได้รับเอกสารดังกล่าวยึดถือไว้ เอาเป็นว่า หากถูกเลิกจ้างโดยที่คุณไม่ได้ทำผิดก็สามารถฟ้องร้องต่อศาลเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมได้ครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

ตอบตามที่ถามเลยนะครับ และขอเน้นย้ำอีกครั้งนะครับว่า ทนายจะตอบคำถามกรณีที่เป็นปัญหาที่เกิดจากการดำรงชีวิตประจำวันแล้วเกิดปัญหาเท่านั้น ส่วนที่จะให้วินิจฉัยข้อกฏหมายเพื่อที่จะไปประกอบการเรียนหรือการสอบนั้น ท่านสามารถค้นคว้าได้ตามคำพิพากษาฏีกา ก็จะเป็นการพัฒนาการตีความกฎหมายและดีต่อผู้เรียนมากว่าครับ

อย่างไรก็ตาม เมื่อถามมา ทนายก็จะตอบให้ตามที่ถามเลยครับ

1. ถ้าการชำระหนี้ตกเป็นพ้นวิสัยขณะลูกหนี้ผิดนัด (แต่พ้นวิสัยเพราะความผิดบุคคลภายนอก) เมื่อลูกหนี้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่เจ้าหนี้ไปแล้วตามมาตรา 217 ลูกหนี้จะรับช่วงสิทธิของเจ้าหนี้ในการเรียกค่าสินไหมทดแทนคืนจากผู้ทำละเมิดตามม.227 ได้หรือเปล่าคะ
(อ่านในหนังสือ เจอแต่ตัวอย่างกรณีสัญญาประกันภัย)
ตอบ หลักการเดียวกันกับสัญญาประกันภัยครับ โดยอาศัยหลัก ป.แพ่ง ม.๒๒๗ ดังว่าครับ

2. แล้วถ้าเจ้าหนี้ได้รับค่าสินไหมจากลูกหนี้(บนฐานเรื่องการผิดนัด)แล้ว เจ้าหนี้จะไปเรียกร้องค่าสินไหมจากผู้ทำละเมิดอีกในฐานะที่ตนเป็นเจ้าของกรรมสิทธิได้ไหมคะ แล้วจะเรียกได้เท่าไหร่(เต็มจำนวนไหมคะ)
(จะเหมือนกรณีที่ผู้เสียหายได้รับเงินจากบริษัทประกัน หรือเงินสวัสดิการอื่นๆ แล้วยังมีสิทธิเรียกค่าสินไหมจากผู้ทำละเมิดหรือเปล่าคะ)
ตอบ หากเจ้าหนี้ได้รับค่าสินไหมครบจำนวนแล้ว ก็ถือว่าไม่ได้รับความเสียหายแล้ว คงเรียกค่าสินใหม่อีกไม่ได้ เพราะจะเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต ตาม ม.๕ กรณีที่จะเรียกค่าสินไหมเพิ่มเติมได้ก็ต้องเป็นกรณีที่ยังไม่ได้ค่าสินไหมหรือค่าเสียหายไม่ครบถ้วนตามที่”ควรจะได้” เช่น ทำสัญญาประกันไว้ ห้าพันบาท บริษัทประกันจ่ายให้ ห้าพันบาท ตามสัญญา แต่ความเสียหายเกิดขึ้นคิดเป็นเงินหนึ่งหมื่นบาท ในกรณีอย่างนี้ ก็สามารถเรียกค่าสินไหมในส่วนที่ขาดไปกับผู้ทำละเมิดได้อีกห้าพันบาท เป็นต้น

เช่น ก. ซื้อรถยนต์จาก ข. กำหนดส่งมอบพรุ่งนี้ ปรากฎว่า ข. ไม่ยอมส่งมอบรถยนต์ตามเวลาที่ตกลงกัน (ข. ผิดนัด) ขณะผิดนัด นาย ค.บุคคลภายนอก ขับรถมาชนรถยนต์ของนาย ก. เสียหาย เช่นนี้ ใครจะเป็นผู้มีสิทธิเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนคะ(ก. เจ้าของรถยนต์ หรือ ข)
ตอบ อย่าคิดเยอะครับ เมื่อ ก. ซื้อรถแล้วแต่ยังไม่ส่งมอบ ก. ก็ไม่ต้องรับรถ  ไปหาซื้อคันใหม่ เพราะถือว่า ข.ผู้ขายผิดสัญญา ง่ายกว่าครับ ส่วนความเสียหายที่เกิดขึ้นกับรถยนต์ของ ข. ก็ให้ ข.ไปเรียกค่าสินไหมจาก ค. ซึ่งเป็นผู้ทำละเมิดดีกว่าครับ

3. กรณีม.228 หากทรัพย์เพียงบุบสลาย (มิได้ถึงขนาดทำให้การชำระหนี้พ้นวิสัย) แต่ผู้ทำละเมิดได้ให้ของแทนแก่ลูกหนี้ เจ้าหนี้จะเรียกให้ส่งมอบของนั้นได้ไหม / หรือเจ้าหนี้จะเรียกค่าสินไหมจากผู้ทำละเมิดตามมาตรานี้ได้ไหมคะ
ตอบ กรณีจะให้ลูกหนี้ส่งมอบของแทนนั้น จะต้องเป็นกรณีตาม ม.๒๒๘ และเป็นกรณีที่การชำระหนี้เป็นการพ้นวิสัย เจ้าหนี้จึงจะสามารถเรียกให้ลูกหนี้ส่งมอบของนั้นได้ หากเป็นเพียงบุบสลาย จะนำ ม.๒๒๘ มาปรับใช้ น่าจะไม่ถูกต้องครับ ลองกลับไปอ่านและทำความเข้าใจ ม.๒๒๘ อีกครั้งนะครับ

ขอถามเรื่องอื่นด้วยนะคะ
4. กรณีที่มีเจ้าหนี้สามัญหลายคนเรียกร้องให้ลูกหนี้ชำระหนี้ แต่ลูกหนี้มีทรัพย์สินไม่พอ จะต้องเฉลี่ยทรัพย์สินของลูกหนี้ให้เจ้าหนี้ทุกคนเท่าๆกัน หรือเฉลี่ยให้ตามสัดส่วนที่ลูกหนี้เป็นหนี้อยู่คะ
ตอบ ก่อนอื่นต้องดูก่อนว่าหนี้นั้น เป็นชำระหนี้ที่แบ่งได้หรือไม่ได้ หากเป็นหนี้ที่สามารถแบ่งชำระได้ ก็ให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้ตามส่วนเท่าๆกัน แต่หากเป็นหนี้ที่ไม่สามารถแบ่งชำระหนี้ได้  และมีบุคคลหลายคนเป็นเจ้าหนี้ ถ้าบุคคลเหล่านั้นมิได้เป็นเจ้าหนี้ร่วมกัน ลูกหนี้ได้แต่จะชำระหนี้ให้ได้ประโยชน์แก่บุคคลเหล่านั้นทั้งหมดด้วยกัน และเจ้าหนี้แต่ละคนจะเรียกชำระหนี้ได้ก็แต่เพื่อได้ประโยชน์ด้วยกันหมดทุกคนเท่านั้น ให้ไปดู ม.๒๙๐ และ ม.๓๐๒ นะครับ

ทนายพร

อ่านที่นี่ได้เลยครับ ทนายเคยเขียนตอบไว้แล้ว http://thanaiphorn.com/boards/index.php?topic=5.msg8#msg8

กรณีที่ทางโรงงานจัดการแข่งกีฬามีโครงการ หลักฐานการประชุม ประกาศแข่งขัน ใบรายชื่อนักกีฬา ตารางแข่ง แบ่งทีมแข่ง แล้วพนักงานบาดเจ็บ ในช่วงวันที่แข่งจริง  ไม่ว่าจะเป็นช่วงซ้อมก่อนลงสนามหรือเวลาลงแข่งจริงของวันดังกล่าวก็ตาม ต้องใช้กองทุนเงินทดแทนครับ

ทั้งนี้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1149/2533 ที่วางไว้ว่า

การที่นายจ้างจัดให้มีการแข่งขันกีฬาภายในระหว่างหน่วยงาน ถือว่าเป็นการกระทำที่อยู่ในวัตถุประสงค์ของนายจ้าง และเมื่อระเบียบของนายจ้างกำหนดว่าการแข่งขันกีฬาและการฝึกซ้อมกีฬาของพนักงานให้ถือว่าเป็นการปฏิบัติงานในสถานประกอบการ เมื่อลูกจ้างที่ลงแข่งขันกีฬาฟุตบอลเพื่อคัดเลือกหาทีม ตัวแทน สำนักงานตามคำสั่งของนายจ้าง และได้รับบาดเจ็บขณะทำการแข่งขัน จึงเป็นกรณีลูกจ้างประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้าง นายจ้างต้องจ่ายเงินทดแทนเป็นรายเดือนที่ถึงกำหนดแล้วทั้งหมดให้แก่ลูกจ้าง ในคราวเดียวกัน

แต่ถ้าพนักงานเล่นกันเอง แล้วบาดเจ็บ ถือว่าไม่ใช่บาดเจ็บจากการทำงานครับ หรือพนักงานได้รับอันตรายขณะแข่งกีฬาซึ่งนายจ้าง "ไม่ได้สั่งให้แข่งกีฬา"  เพียงแต่ "อนุญาตให้มีการแข่งขันกีฬาระหว่างกัน" ได้เท่านั้น ก็ไม่สามารถใช้กองทุนเงินทดแทนได้ครับ (คำพิพากษาฎีกาที่ 3878 / 2531)

เครสนี้ต้องรีบเข้ามาตอบ เพราะถามทนายมาหลายช่องทาง ก็เข้าใจในความร้อนใจครับ

เอาเป็นว่า ทนายก็ขอให้กำลังใจในการต่อสู้ละกันนะครับ และหากพื้นที่นี้ทำให้คุณชลธีมีความรู้สึกที่ดีขึ้นต่อขบวนการยุติธรรม ทนายก็ยินดีมากครับ

ก็คงไม่มีอะไรแนะนำหรือสามารถที่จะเร่งรัดคดีให้กับคุณชลธีได้ เนื่องจาก ในแต่ละคดีก็จะต้องเป็นไปตามลำดับ หรือที่นักกฎหมายเค้าเรียกกันในภาษาพูดว่า "คดีลงราง" ก็หมายความว่า ในคดีแต่ละคดีก็จะไปต่อท้ายกัน เหมือนการเข้าคิวล่ะครับ

และ ผู้พิพากษาศาลแรงงานกลาง (หัวลำโพง) ก็มีจำนวนประมาณ ๓๐ คน และคดีของคุณก็เป็นคดีที่ ๒๗๗๒ (หมายความว่า มีคนมาฟ้องคดีก่อนคุณแล้ว ๒,๗๗๑ คน) ก็เเสดงว่า ผู้พิพากษาแต่ละคนก็จะต้องรับผิดชอบคดีประมาณ ๑๐๐ เรื่อง ซึ่งในแต่ละปีศาลแรงงานกลางก็จะรับคดีไว้พิจารณาประมาณ ๑๐,๐๐๐.- เรื่อง แต่จำนวนผู้พิพากษาก็คงมีจำนวนเท่าเดิม หรือต้องรับผิดชอบคดีคนละหนึ่งพันเรื่อง หนึ่งปีมี ๓๖๕ วัน ตัดวันหยุดไปประมาณ ๑๓๐ วันต่อปี ก็จะเหลือวันทำงานประมาณ ๒๕๐ วัน เฉลี่ยในแต่ละวันผู้พิพากษาต้องนั่งพิจารณาคดีวันละ ๔ คดี มันจึงมีระยะเวลานานกว่าจะได้วันว่างนัดแต่ละคดีงัยล่ะครับ

ทนายก็คงไม่มีอะไรแนะนำ นอกจากให้ทำใจละครับงานนี้...แต่ล่าสุดคดีของทนายที่นัดสืบพยาน นี่ไปเดือนเมษายน ๖๑ แล้วนะครับ..ฮา ซึ่งอาจจะขัดต่อเจตนารมณ์ในการตั้งศาลแรงงานที่มีสโลแกนว่า "ประหยัด สะดวก รวดเร็ว และเที่ยงธรรม" แต่ก็ไม่มีทางเลือกครับ เพราะทุกคนที่เข้าสู่กระบวนการศาลก็ต้องต่อคิวเช่นเดียวกันครับ


ส่วนเนื้อหาของคดีนั้น เอาเป็นว่า บริษัทคงแจ้งการสิ้นสุดการเป็นผู้ประกันตนของคุณเป็น รหัส R5 ซึ่งเป็นการเลิกจ้างโดยมีความผิด (ขาดงานติดต่อกัน ๓ วัน) เป็นการผิดข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานและ พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ มาตรา.๑๑๙ ดังนั้น เมื่อนายจ้างแจ้งประกันสังคมเป็น R5 คุณก็ยังไม่มีสิทธิที่จะได้รับเงินทดแทนกรณีว่างงาน จนกว่าศาลแรงงานจะตัดสินงัยล่ะครับ หรือหากตกลงกันได้ ก็ขอให้บันทึกข้อความให้ดีนะครับ มิเช่นนั้น ประกันสังคมก็จะไม่แก้ไขให้ คุณก็จะเสียประโยชน์อีก ยังงัยก็สอบถามผู้รู้หรือหาผู้รู้ไปช่วยเหลือคดีก็จะเป็นประโยชน์กับคุณนะครับ

อย่างไรก็ตาม ผมไม่ทราบว่าคุณร่างฟ้องและมีคำขอท้ายฟ้องอะไรบ้าง โดยปกติถ้าทนายร่างฟ้องในกรณีอย่างนี้ ก็จะขอท้ายฟ้องว่าเรื่อง ขอสินจ้างแทนการบอกล่าวล่วงหน้า(ม.๑๗) ค่าชดเชย (ม.๑๑๘) ค่าเสียหาย (วิ.แรงงาน ม.๔๕) เงินสะสมกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ(ถ้ามี) , ให้แก้ไขข้อมูลประกันสังคมจาก R5 เป็น R3 อะไรประมาณนี้ครับ ลองดูครับ หากไม่ครบก็ไปขอแก้ไขคำฟ้องให้ครบถ้วนได้ครับ

ก็อย่าพึ่งหมดศรัทธราครับ เพราะไม่มีหนทางอื่นใดนอกจากการอาศัยอำนาจจากคำพิพากษาของศาลในการเรียกร้องสิทธิครับ

หากยังสงสัยก็โทรสอบถามมาได้นะครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

ทนายพอจะเข้าใจแล้วว่า พนักงานขายกับเข้าของโชว์รูม ร่วมกันแจ้งยอดขายเพื่อให้เป็นไปตามเป้า ถึงแม้ว่าจะไม่ถึงเป้าก็เอายอดล่วงหน้ามาบันทึกรายการว่าสามารถทำได้ตามเป้าหมายเพื่อจะนำไปสู่การได้รับเงินค่าคอมมิชชั่้นในการขาย ประมาณนี้

เอาเป็นว่า กรณีอย่างนี้ หากจะลุยเพื่อเอาเงินจำนวนดังกล่าวจริงๆ เรื่องราวที่ปิดไว้ก็คงจะแตกก็งานนี้ล่ะ..(ฮา) เพราะน่าจะมีบุคคลที่เกี่ยวข้องกันอยู่หลายคน(ทนายคิดเองนะ)
เอาละ เอาเป็นว่า มูลเหตุทนายไม่ก้าวล่วงล่ะครับ แต่จะตอบเป็นข้อกฎหมายตามที่ถามมาดังนี้ครับ

ประเด็นแรกมีว่า ผู้ถามควรจะได้รับเงินค่าคอมมิชชั่นหรือไม่ ? ซึ่งประเด็นนี้ ก็ต้องถามว่า แล้วคันที่ขายได้ ผู้ถามได้รับเงินค่าคอมมิชชั่นไปหรือยัง ถ้ายังก็แน่นอนว่า ผู้ถามย่อมมีสิทธิที่จะได้รับเงินดังกล่าว แต่ถ้าได้รับไปแล้วจากการแจ้งขายล่วงหน้า อันนี้ก็เป็นอันหมดสิทธิครับ

ประเด็นที่สอง ถามว่า แล้วจะทำอะไรได้บ้าง? ซึ่งกรณีดังกล่าวนี้เกี่ยวเนื่องกับกฎหมายแรงงาน ดังนั้น หากคิดว่าเราถูกละเมิดสิทธิหรือถูกตัดสิทธิประโยชน์ ก็สามารถเรียกร้องโดยผ่านช่องทางศาลแรงงานได้ แต่คำถามคือ มันจะคุ้มหรือเปล่ากับจำนวนเงินที่เรียกร้อง กับเวลาและค่าใช้จ่ายที่ต้องเสียไปกับการเรียกร้องสิทธิ อาจจะต้องชั่งน้ำหนักดูนะครับ แต่ถ้า "ตั้งธง" เครื่องความถูกต้องชอบธรรม ก็ลุยได้เลยครับ ซึ่งเมื่อเข้าสู่กระบวนการศาล ก็จะต้องมีการ "ไกล่เกลี่ย" กันตามที่กฎหมายกำหนด ไม่แน่ว่า อาจจะตกลงกันได้ในชั้นไกล่เกลี่ยก็อาจเป็นได้ครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร

ตอบ ถ้าให้ตอบแบบกำปั้นทุบดิน ก็คือ นายจ้างสามารถทำได้ แต่ทำแล้วจะชอบด้วยกฎหมายหรือไม่นี่แหละคือประเด็น จากกรณีคำถามเห็นได้ชัดเจนว่า เป็นการ “เปลี่ยนสภาพการจ้างที่ไม่เป็นคุณต่อลูกจ้าง”  ดังนั้น ทางแก้ก็คือไปใช้สิทธิทางศาลในการฟ้องเพิกถอนคำสั่งของนายจ้างดังกล่าวต่อศาลแรงงาน ทั้งนี้ ลูกจ้างก็ควรจะเข้าไปคุยและส่งเป็นหนังสือคัดค้านอีกครั้งหนึ่งว่าการโยกย้ายไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ย้ายกลับตำแหน่งหน้าที่เดิม หากนายจ้างเพิกเฉยก็ใช้บารมีศาลเป็นที่พึ่งฟ้องเพิกถอนคำสั่งดังกล่าวได้ครับ

อนึ่ง ขอให้ศึกษาเพิ่มเติมความหมายของคำว่า "สภาพการจ้าง" ตาม พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ.๒๕๑๘ ครับ

ขอให้โชคดี

ทนายพร