รับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง โดยปกติถ้าครั้งแรกศาลมักปราณี รอลงอาญา ถ้าแค่เม็ดเดียว อาจจะโทษ ๑ - ๔ ปี รับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง กับมีโทษปรับด้วยครับ

ทนายพร.

อ่านแล้วก็น่าเห็นใจครับ

แต่เพียงเท่าที่เล่ามานี้ ยังไม่เข้าองค์ประกอบกับคำว่า "ชู้"

เนื่องจากยังไม่มีหลักฐานว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์ในทางชู้สาว หรือมีหลักฐานมาทั้งคู่ร่วมหลับนอนกันแล้ว จะอาศัยเพียงข้อความบอกรักกันเท่านี้ ยังไม่เพียงพอที่จะนำไปฟ้องร้องได้

เอาเป็นว่า เรื่องนี้ต้องคุยกับภรรยาเราให้เข้าใจ ด้วยความอดทน และหากไปต่อกันไม่ได้แล้วก็คงต้องทางใครทางมันตามลิขิตฟ้ากำหนดแล้วละครับ

ให้กำลังใจนะครับ

ทนายพร.

นี่ก็เกิดจากผลกระทบจากไวรัสโควิด - ๑๙  โดยถามว่า...
อยากทราบว่า หาก เรารับเงิน 1 เดือนพร้อมค่าจ้างวดสุดท้ายตามเงื่อนไขของนายจ้างมาแล้ว แต่นายจ้างไม่ได้จ่ายชดเชยถูกต้องตามกฎหมาย  เรายังสามารถ ฟ้องเอาผิดนายจ้างได้หรือไม่   ทั้งในส่วนของเงินชดเชยเลิกจ้างและค่าตกใจ
ตอบ ฟ้องอ่ะฟ้องได้ครับ ถ้านายจ้างเลิกจ้างก็ฟ้องได้ครับ

-   มีข้อควรระวังอะไรในหนังสือเลิกจ้างที่ต้องระวังเป็นพิเศษ
ตอบ อย่างแรกที่ควรระวัง คือห้ามเซ็นใบลาออกโดยเด็ดขาด หรือหากนายจ้างนำหนังสือมาให้เซ็นโดยมีข้อความว่าจะไม่เรียกร้อง/ฟ้องร้องใดๆ อีก อย่างนี้ก็ต้องไม่เซ็นนะครับ ถ้าเซ็นก็จะมีผลเป็นว่าเราได้สละข้อต่อสู้แล้ว

-   ต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้างในการ ดำเนินการฟ้องร้องเอาผิดนายจ้าง หากทำได้
ตอบ ก็ให้เตรียมหลักฐานการเป็นลูกจ้าง สลิปเงินเดือนหรือหลักฐานการจ่ายค่าจ้าง วันเข้าทำงาน และวันที่ถูกเลิกจ้าง โดยไม่ต้องไปกังวลว่าในการเลิกจ้างจะต้องได้หนังสือเลิกจ้างเสมอไป แต่ขอให้มีหลักฐานยืนยันว่านายจ้างได้เลิกจ้างแล้ว อาจจะมีการบันทึกเสียง หรือมีข้อความสนทนายืนยันว่ามีการเลิกจ้างแล้ว และข้อควรระวังอีกอย่างหนึ่งก็คือ หากนายจ้างยังไม่มีคำสั่งเลิกจ้างก็ต้องไปทำงานตามปกตินะครับ ห้ามปฎิเสธ มิเช่นนั้น จะเป็นว่าท่านไม่ไปทำงานเกินกว่าสามวัน ถือเป็นละทิ้งหน้าที่ นายจ้างเลิกจ้างโดยไม่จ่ายเงินใดๆได้ครับ

ขอให้โชคดีครับ
ทนายพร.[/size]

โดนจับยาเสพติดสองครั้ง ครั้งแรกประกันตัวรอขึ้นศาล และครั้งที่ ๒ โดนล่อซ์้อจับกัญชา ซึ่งกัญชาถือเป็นยาเสพประเภท ๕ ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ แล้วถามมาว่า จะรอดมั๊ย?

อืม...รอดกับไม่รอด นี่น่าจะเป็นรอดจำคุกกระมัง!

เอาเป็นว่า แยกทั้งสองเรื่องออกจากกันแล้วค่อยมารวมอีกที เพื่อจะได้คำตอบที่กระจ่างชัด

คดีแรก เป็นครอบครองยาเสพติดประเภท ๑ มีโทษ ๑ - ๑๐ ปี โดยทั่วไปศาลมักลง ๔ ปี รับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึง คงเหลือ ๒ ปี เมื่อไม่เกิน ๕ มี ศาลจะใช้ดุลพินิจในการรอการลงโทษตามมาตรา ๗๘ แห่งประมวลกฎหมายอาญา และภาคฑัณณ์ ๕ ปี ซึ่งถือว่าคดีสิ้นสุดไปแล้ว

ส่วนคดีกัญชา ถือว่าเป็นยาเสพติดประเภท ๕ และมีจำนวนไม่มากนักแต่ติดปัญหาในข้อหา "จำหน่าย" ซึ่งมีโทษสูงขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม มีการปรับปรุงโทษโดยการแก้ไขกฎหมายในปี ๒๕๖๒ แล้ว แต่เดิมมีโทษ ๒-๑๐ ปี แต่ที่แก้ไขใหม่นี้มีโทษ ๑ - ๑๕ ปีและมีโทษปรับด้วย ซึ่งถือว่าฐานมีโทษฐานล่างน้อยลงกว่ากฎหมายเก่า ซึ่งเมื่อเทียบกับปริมาณที่ครอบครองแล้ว อาจได้รับโทษขั้นต่ำก็เป็นได้ ทั้งนี้แล้วแต่ดุลพินิจของศาลนะครับ

ดังนั้น ที่ถามมาว่า จะรอดมั๊ย...ดูแล้วก็อาจจะรอดถ้ารับสารภาพ และอาจจะถูกลงโทษปรับค่อนข้างสูงนะครับ

แต่สบายใจได้ อัยการคงจะไม่ขอให้นับโทษต่อ หรือถ้านับโทษต่อศาลก็คงยกคำขอในส่วนนี้เพราะระยะเวลามันได้ล่วงพ้นไปแล้ว

ยังงัยก็ไปลุ้นดุลพินิจของศาลอีกครั้งนะครับ

ขอให้โชคดีครับ

ทนายพร.

การกระทำของร้านจะมีความผิดหรือไม่ ดูที่เจตนาเป็นสำคัญครับ ซึ่งเรื่องนี้ เท่าที่อ่านมีประเด็นปัญหาว่า ทางร้านฉ้อโกงหรือผิดสัญญาซื้อขายหรือไม่

แน่นอนว่า สิ่งแรกที่ต้องไปพิจารณาดูคือเงื่อนไขของของแถมนั้น ว่าได้กำหนดลักษณะหรือคุณสมบัติเฉพาะหรือมีเงื่อนไขอื่น เป็น การเปลี่ยนแปลงของแถมเป็นดุลพินิจของทางร้าน หรือของแถมจะแถมให้จนกว่าของจะหมด เป็นต้น ซึ่งเงื่อนไขนี้เป็นเงื่อนไขสำคัญที่ผู้ขายจะต้องแจ้งให้กับผู้บริโภคหรือผู้ซื้อได้รับทราบเพื่อตัดสินใจว่าจะซื้อสินค้านั้นหรือไม่

หากไม่มีเงื่อนไขดังกล่าว และของแถมเป็นสิ่งจูงใจที่ทำให้เราตัดสินใจซื้อสินค้านั้น แล้วผู้ขายผิดสัญญา ก็ถือว่า ผู้ขายผิดสัญญาซื้อขาย สามารถฟ้องต่อศาลได้ครับ ส่วนฟ้องแล้วจะคุ้มกับมูลค่าของสินค้าหรือไม่นั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องพิจารณา หรือถ้าไม่อยากให้ผู้ขายไปทำกับคนอื่นอีกก็น่าสนใจครับ

ส่วนผู้ขายจะผิดอาญาข้อหาฉ้อโกงหรือไม่นั้น  ประเด็นนี้ตอบยากครับ เพราะข้อหาฉ้อโกงเป็นเจตนา "ภายใน" ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของการกระทำความผิดอาญา หากว่าผู้ขายมีเจตนาที่จะไม่ให้ของแถมหรือไม่มีของแถมตามที่ได้ประกาศขายตั้งแต่ต้น เพื่อหวังว่า ผู้ซื้อเห็นของแถมแล้วจะตัดสินใจซื้อ เช่นนี้ ก็ถือว่า ผู้ขายมีเจตนาที่จะหวังหลอกลวงเอาเงินหรือทรัพย์สินด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง และโดยการหลอกลวงดังว่านั้นได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากผู้ถูกหลอกลวงหรือผู้ซื้อก็เข้าองค์ประกอบฐานฉ้อโกงแล้ว ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ลองพิจารณาดูครับว่าเข้าเงื่อนไขมั๊ย หากเข้าก็ยังมีปัญหาอีกว่า คดีนี้ขาดอายุความแล้วหรือยัง เพราะคดีที่เป็นความผิดต่อส่วนตัว เช่น ฉ้อโกง คดีเช็ค ยักยอก ฯลฯ มีอายุความ ๓ เดือน หมายความว่า หากรู้ตัวว่าถูกฉ้อโกงแล้วต้องรีบฟ้องต่อศาลภายใน ๓ เดือนนับแต่วันที่รู้ หรือไปแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนภายใน ๓ เดือน จะได้ไม่ขาดอายุความครับ

หรือไม่ก็ลองไปปรีกษากับ สคบ.อย่างที่ "มโนธรรม" แนะนำก็เป็นหนทางที่น่าสนใจครับ

ให้กำลังใจครับ

ทนายพร.

หลังจากห่างหายการตอบคำถามไปซักพักนึง เนื่องจากติดภารกิจยื่นฟ้องให้ลูกจ้างกว่าหกร้อยคน ตอนนี้พร้อมเข้ามาตอบคำถามแล้ว และใครที่ยังมีปัญหาหรือข้อสงสัยก็สอบถามมาได้นะครับ

เอาละ มาเข้าเรื่องเลย

ถามมาว่า...ถ้าฟ้องเรียกค่าชดเชยมีโอกาสชนะไหมครับ เพราะบริษัทบอกว่าปรึกษาทีมกฏหมายบริษัทแล้วว่าไม่จ่ายชดเชยก็ได้ครับ?
ตอบว่า ถ้าเลิกจ้างก็ต้องจ่ายค่าชดเชย และไม่ต้องจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า (ถ้าบอกกล่าวถูกนะครับ) เว้นแต่เราจะไปเขียนใบลาออกเอง อย่างนี้ก็จะไม่ได้ค่าชดเชยนะครับ

2.เราต้องทำยังไงถึงจะได้เงินชดเชยครับ ตอนนี้บริษัทให้เขียนใบลาออก แต่ผมยังไม่ได้เขียนครับ
ตอบ ดีแล้วที่ไม่เขียนครับ แต่ไม่ทราบว่าขณะตอบคำถามนี้จะทันหรือเปล่านะ เเต่เอาเป็นว่า ถ้าหากอยากได้ค่าชดเชยก็ไม่ยากครับ ถ้าการย้ายนั้น ทำให้การดำรงชีวิตของเราเปลียนไป เช่น มีภาระต้องไปส่งลูกไปโรงเรียนในตอนเช้า เเต่เมื่อย้ายไปทำงานที่ใหม่ จะไม่มีใครไปส่งลูก อย่างนี้ก็ถือว่ามีผลต่อการดำรงชีวิตของเราแล้ว ดังนั้น หากเห็นว่าการย้ายสถานประกอบกิจการดังกล่าวมีผลกระทบสำคัญต่อการดำรงชีวิตตามปกติของเราหรือครอบครัวของเราและไม่ประสงค์จะไปทำงาน ณ สถานประกอบกิจการแห่งใหม่ ต้องแจ้งให้นายจ้างทราบเป็นหนังสือภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ปิดประกาศ เน้น ย้ำว่า ต้องแจ้งเป็นหนังสือให้นายจ้างทราบภายใน ๓๐ วัน นับแต่วันปิดประกาศ ซึ่งนายจ้างจะต้องจ่ายค่าชดเชยตามอายุงานที่เราปฎิบัติงานมาตามมาตรา ๑๑๘ ละครับ ซึ่งการย้ายสถานประกอบกิจการนี้ได้บัญญัติไว้ในมาตรา ๑๒๐ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑ แก้ไขเพิ่มโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ ๗) พ.ศ. ๒๕๖๒ ก็ไปศึกษาเพิ่มเติมได้ครับ

ขอให้โชคดีครับ
ทนายพร.
[/color][/size]

กว่าทนายจะเข้ามาตอบก็น่าจะเกินวันขึ้นศาลไปแล้ว 

แต่อย่างไรก็ตามก็ยังมีทนายอาสาที่ช่วยทำคดีให้ก็เบาใจไปเปลาะหนึ่งละครับ เพราะทนายอาสาก็มีความรู้ความสามารถทางคดีและจบจากสำนักอบรมแห่งวิชาว่าความเหมือนๆกับทนายทุกท่านนี้แหละครับ

ส่วนที่ถามว่า พนักงานสอบสวนไม่ทำสำนวน ๑๐๐/๒ (หลายท่านอาจสงสัยคือไรว๊าาา...๑๐๐/๒ อธิบายง่ายๆคือ พาตำรวจขยายผลไปจับคนอื่น เช่น ล่อจับคนขายรายย่อยได้ แล้วให้ผู้ถูกจับพาไปจับคนขายที่คนถูกจับไปซื้อมา) ก็ไม่ใช่เหตุในชั้นฟ้องนี้นะครับ แต่ถ้ามีการนำพาไปจริงเป็นเหตุบรรเทาโทษนะครับ ต้องให้ทนายความแถลงต่อศาลและสืบประกอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อให้ศาลใช้ดุลพินิจ

อย่างไรก็ตาม ข้อหาขับเสพ นี้โทษสูงอยู่เหมือนกันนะครับ ซึ่งมีกฎหมายเกี่ยวข้อง ๒ ฉบับ ก็คือ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ และพระราชบัญญัติจรจาจรทางบก พ.ศ.๒๕๒๒ ซึ่งขับเสพโทษตามพระราชบัญญัติจราจรจะสูงกว่าโทษของพระราชบัญญัติยาฯ จึงต้องใช้โทษของ พรบ.จราจรมาลงโทษแก่ผู้ขับรถที่เสพยาเสพติดละครับ

ส่วนการที่จะถูกลงโทษอย่างไรนั้น เป็นดุลพินิจของศาล ตามพฤติการณ์ของผู้ต้องหาแต่ละคนครับ ถ้ากระทำผิดซ้ำซาก ศาลมักจะไม่ค่อยปราณีครับ

เป็นกำลังใจให้และขอให้โชคดีครับ

ทนายพร.