ถามมาหลายวันแระ..ทนายพึ่งจะมีเวลามาตอบ...คงทันนะครับ
ก่อนอื่น ต้องดูข้อกฏหมายก่อน
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 ผู้ใดช่วยซ่อนเร้น ช่วยจำหน่าย ช่วยพาเอาไปเสีย ซื้อ รับจำนำหรือรับไว้โดยประการใดซึ่งทรัพย์อันได้มาโดยการกระทำความผิด ถ้าความผิดนั้นเข้าลักษณะลักทรัพย์ วิ่งราวทรัพย์ กรรโชก รีดเอาทรัพย์ ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพย์ ฉ้อโกง ยักยอก หรือเจ้าพนักงานยักยอกทรัพย์ ผู้นั้นกระทำความผิดฐานรับของโจร ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ดังนั้น ถ้าตีความ ก็คือ ไม่ว่าจะซื้อ จำนำ หรือรับไว้ด้วยประการใดๆ เช่น รับฝาก ฯลฯ ก็ถือว่าเข้าข่าย "รับของโจร" ได้เหมือนกัน หาก ที่มาของทรัพย์นั้น ได้มาโดยมิชอบ ก็ถือเป็นความผิดละครับ
แต่กลับกัน หากที่มา มาโดยถูกต้อง และมีการจำหน่าย จ่าย แจก หรือทำด้วยประการอื่นใด ก็จะไม่เป้นผิด เพราะเป็นการกระทำต่อทรัพย์ตามสิทธิของตนที่มีอยู่ครับ
แต่ประเด็นในข้อเท็จจริงนี้ คือ มีการฝากขาย แต่กลับนำไปจำนำ เมื่อได้เงินมาก็ไม่เอาไปให้เจ้าของกลับนำเอาไปใช้เอง เมื่อทวงถามก็บ่ายเบี่ยง กรณีอย่างนี้ จะเข้าองค์ประกอบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกพันบาท
ดังนั้น เมื่อที่มาไม่ชอบ แล้วคุณเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย โอกาสนี้จะพ้นผิดก็ยากอยู่นะครับ หากข้อเท็จจริงมีเพียงเท่าที่เล่ามานี้
เว้นแต่ คุณไม่รู้ว่าทรัพย์นั้นได้มาอย่างไร หรือรู้ว่าทรัพย์นั้นเป็นของคนที่นำมาจำนำ คุณก็อาจจะรอด และต้องต่อสู้เรื่องหลักสุจริตใจครับ
อย่างไรก็ตาม ก็คงต้องลุ้นว่าศาลจะประทับรับฟ้อง(คดีอาญา) ไว้พิจารณาหรือไม่ หากเห็นว่ามีมูลก็ไปแก้ข้อกล่าวหาด้วยข้ออ้างเรื่องสุจริตใจอย่างที่กล่าวไว้ข้างต้นละครับงานนี้
ส่วนคดีแพ่ง ถ้าอาญาไม่หลุด คดีแพ่งก็คงไม่รอดเหมือนกันครับ
และที่สำคัญ คดีอาญาประเภทนี้ ยอมความไม่ได้เสียด้วย..เรื่องใหญ่ครับ
แต่ก็ให้กำลังใจนะครับ
ทนายพร
