เจตนา พยายามฆ่าผู้อื่น
โจทก์ฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐,๙๑,๒๘๘,๓๗๑,๓๗๖ พ.ร.บ.อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๗,๘ ทวิ , ๗๒,๗๒ ทวิ
จำเลยให้การปฎิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกันให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไป ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ฐานพยายามฆ่าผู้อื่น จำคุก ๑๐ ปี ฐานมีอาวุธปืน จำคุก ๖ เดือน ฐานพาอาวุธปืนเป็นการกระทำกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบทให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ซึ่งเป็นกฎหมายที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ จำคุก ๖ เดือน และฐานยิงปืนโดยใช่เหตุ จำคุก ๑๐ วัน รวมจำคุก ๑๐ ปี ๑๒ เดือน ๑๐ วัน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๘ พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น คงลงโทษฐานมีอาวุธปืน ฐานพาอาวุธปืน และฐานยิงปืนโดยใช่เหตุตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น รวมจำคุก ๑๒ เดือน ๑๐ วัน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ ปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาว่า จำเลยกระทำความผิดฐานพยายามฆ่าผู้เสียหายหรือไม่ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า อาวุธปืนเป็นอาวุธที่สามารถทำอันตรายบุคคลถึงแก่ชีวิตได้ในระยะไกล หากจำเลยมีเจตนาฆ่าจริงและกระทำโดยผู้เสียหายไม่รู้ตัวเช่นนี้ ไม่จำเป็นที่จำเลยจะต้องไปปรากฏตัวให้ผู้เสียหายและคนที่เล่นสะบ้าเห็น ด้วยการเดินเข้าไปใช้อาวุธปืนจ้องผู้เสียหายในระยะใกล้ๆ ในการเข้าไปใช้อาวุธปืนจ้องผู้เสียหายในระยะใกล้ ๒ ถึง ๓ เมตรดังกล่าว แม้จะฟังว่าจำเลยเอานิ้วสอดไปไว้ในโกร่งไกปืนตามที่โจทก์นำสืบ หากจำเลยมีเจตนาฆ่าก็ย่อมมีช่วงเวลาเพียงพอที่จะเหนี่ยวไกยิงผู้เสียหายได้ ก่อนที่นายอุดรจะเข้าห้าม พฤติการณ์ที่จำเลยเข้าไปใช้ปืนจ้องในระยะใกล้และพูดกับผู้เสียหายต่อหน้าคนอื่นหลายคน โดยไม่ยิงทันที่ แสดงให้เห็นว่าจำเลยมีจุดประสงค์อื่นมากกว่าจะเอาชีวิตผู้เสียหาย ผู้เสียหายเองก็เบิกความว่า อาวุธปืนของจำเลยจะต้องขึ้นนกปืนหรือง้างไกปืนก่อนจึงจะยิงได้ แต่ก็ไม่ยืนยันว่าจำเลยต้องการยิงเพื่อฆ่าผู้เสียหาย จำเลยก็ยังมีโอกาสยิงได้เพราะนายอุดรเพียงแต่พูดห้ามและผลักจำเลย ไม่เข้าจับกุมหรือแย่งอาวุธปืนไปจากจำเลย แต่จำเลยก็ไม่ได้ยิงกลับถือปืนวิ่งออกจากลานบ้านที่เกิดเหตุไปที่ถนนห่างออกไป ๑๕ ถึง ๒๐ เมตรา แล้วจึงยิงปืนขึ้นฟ้า ๑ นัด สอดคล้องกับพฤติการณ์ดังที่ได้วินิจฉัยในตอนต้น แสดงให้เห็นว่าจำเลยเพียงแต่ต้องการแสดงให้ผู้เสียหายเห็นว่าจำเลยมิได้เกรงกลัวผู้เสียหายและน้องชายมากกว่าจะมุ่งเอาชีวิตผู้เสียหาย ซึ่งเป็นเพียงพี่ชายของบุคคลที่มีสาเหตุโกรธเคืองกับจำเลย ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๘ พิพากษายกฟ้องจำเลยฐานพยายามฆ่านั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟ้องไม่ขึ้น
พิพากษายืน
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๑๓๓/๒๕๕๖
[/tt][/tt]
