ประกาศใช้พระราชบัญญัติหอพัก พ.ศ.2558 : แยกหอพักชาย-หญิง และต้องมีการยินยอมของผู้ปกครองในกรณีที่ผู้พักเป็นผู้เยาว์

ราชกิจจานุเบกษา ประกาศใช้พระราชบัญญัติหอพัก พ.ศ.2558 หลังใช้กฎหมายเดิมมากว่า 50 ปี โดยสาระสำคัญ เพื่อคุ้มครองสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนที่อยู่ระหว่างการศึกษา

    
ราชกิจจานุเบกษา ได้เผยแพร่พระราชบัญญัติหอพัก พ.ศ.2558 โดยกฎหมายมีทั้งหมด 104 มาตรา และให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งร้อยยี่สิบวันนับแต่วันประกาศในราชกิจจา นุเบกษาเป็นต้นไป คือ วันที่ 22 เมษายน 2558 

เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ เนื่องจากกฎหมายว่าด้วยหอพักได้ใช้บังคับตั้งแต่ปี 2507   หรือกว่าห้าสิบปีแล้ว  สาระสำคัญและรายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบกิจการหอพัก ไม่เหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน สมควรกำหนดแนวทางและวิธีการในการกำกับดูแลการประกอบกิจการหอพักให้มีความ เหมาะสมยิ่งขึ้น เพื่อคุ้มครองสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนที่อยู่ระหว่างการศึกษา ประกอบกับแผนปฏิบัติการกำหนดขั้นตอนการกระจายอำนาจ ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ให้โอนอำนาจในการกำกับดูแลการประกอบกิจการหอพักให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้อง ถิ่น จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้

และกำหนดให้หอพักมี 2 ประเภท คือ หอพักชาย และ หอพักหญิง  ต้องมีการยินยอมของผู้ปกครองในกรณีที่ผู้พักเป็นผู้เยาว์  เรียกเก็บค่าเช่าล่วงหน้าได้ไม่เกิน 3 เดือน หากยกเลิกสัญญาก่อน ขอคืนเงินไม่ได้  และเรียกเก็บเงินประกันได้ไม่เกิน 1 เดือน  รวมทั้งจัดตั้งคณะกรรมการส่งเสริมกิจการหอพัก โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เป็นประธาน โดยหอพักสถานศึกษา และ หอพักเอกชน ต้องได้รับอนุญาตจากนายทะเบียน  จัดให้มีประกันภัยชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สิน 

นอกจากนี้หากหอพักเอกชนทีได้รับการประกาศเกียรติคุณ จะได้รับสิทธิลดหย่อนหรือยกเว้นภาษีเงินได้ รวมทั้งภาษีอื่นๆ เป็นกรณีพิเศษ  รวมทั้งกำหนดให้คนดูแลหอพักหญิงต้องเป็นผู้หญิง  การทำทะเบียนรายชื่อผู้พักในหอพัก และมีบทกำหนดโทษเจ้าของหอพักหากไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย นี้ ส่วนสถานที่ใดที่ไม่ใช่หอพักแต่ใช้คำว่าหอพัก ให้ยกเลิกภายใน 30 วัน เป็นต้น

อ่าน พ.ร.บ. ทั้งฉบับได้ที่นี่