9 กันยายน 2559 ราชกิจจานุเบกษาประกาศสำนักประกันสังคมกรณีทุพพลภาพ (ที่ไม่เนื่องจากการทำงาน) รวม 3 เรื่อง โดยให้บังคับใช้ตั้งแต่ 20 ตุลาคม 2558 เป็นต้นไป

ข้อสังเกตจากสำนักงานทนายความและที่ปรึกษากฎหมายพรนารายณ์และเพื่อนต่อประกาศสำนักงานประกันสังคมทั้ง 3 ฉบับดังกล่าว

เดิมทุพพลภาพ จะได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ 50 %  ของค่าจ้างตลอดชีวิต โดยผู้ประกันตนจะต้องสูญเสียสมรรถภาพของร่างกายร้อยละ 50 ถึงจะมีสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนกรณีทุพพลภาพ แต่ประกาศทั้ง 3 ฉบับนี้ ผู้ประกันตนซึ่งสูญเสียสมรรถภาพไม่ถึงร้อยละ 50 ของร่างกาย (ทุพพลภาพระดับความสูญเสียไม่รุนแรง) มีสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนกรณีทุพพลภาพเช่นเดียวกัน

โดยกรณีทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียไม่รุนแรง ตั้งแต่ร้อยละ 35 ขึ้นไป แต่ไม่ถึงร้อยละ 50 มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละ 30 ของค่าจ้างรายวันตามมาตรา 57 ตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถประกอบการงานได้ ทั้งนี้ไม่เกิน 180 เดือน

และกรณีทุพพลภาพระดับความสูญเสียรุนแรง ตั้งแต่ร้อยละ 50 ขึ้นไปมีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละ 50 ของค่าจ้างรายวันไปตลอดชีวิต

มีรายละเอียดดังนี้

  ประกาศสำนักงานประกันสังคม เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ในกรณีทุพพลภาพ
ดูรายละเอียด

หลักเกณฑ์การทุพพลภาพ มี 2 ระดับ ดังนี้

(1) ทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียไม่รุนแรง ได้แก่ การสูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพ

ของอวัยวะหรือของร่างกาย หรือสูญเสียสภาวะปกติทางจิตใจจนทำให้ความสามารถในการทำงานปกติลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติได้ เมื่อประเมินการสูญเสียตั้งแต่ร้อยละสามสิบห้าขึ้นไปแต่ไม่ถึงร้อยละห้าสิบ

(2) ทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียรุนแรง ได้แก่

(ก) การสูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกาย หรือสูญเสียสภาวะปกติทางจิตใจจนทำให้ความสามารถในการทำงานลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติได้

เมื่อประเมินการสูญเสียตั้งแต่ร้อยละห้าสิบขึ้นไป

(ข) การสูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกาย ดังต่อไปนี้

(1) มือขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับข้อมือขึ้นไป

(2) ขาขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับเข่าขึ้นไป

(3) สูญเสียขาข้างหนึ่งระดับเหนือเข่าขึ้นไปกับขาข้างหนึ่งขาดระดับข้อเท้าขึ้นไป

 (4) โรคหรือการบาดเจ็บของสมอง เป็นเหตุให้สูญเสียความสามารถของอวัยวะของร่างกายจนไม่สามารถประกอบกิจวัตรประจำวันที่จำเป็นได้ และต้องมีผู้อื่นมาช่วยเหลือดูแล

(5) การสูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกาย หรือสูญเสียสภาวะปกติทางจิตใจจนทำให้ความสามารถในการทำงานลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติได้เมื่อประเมินการสูญเสียตั้งแต่ร้อยละห้าสิบขึ้นไป

ผู้ประกันตนที่ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยประสงค์ขอรับประโยชน์ทดแทนในกรณีทุพพลภาพจะต้องไปรับการประเมินการสูญเสียอวัยวะหรือสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกาย หรือการสูญเสียสภาวะปกติทางจิตใจจากแพทย์ และให้คณะกรรมการการแพทย์หรือคณะอนุกรรมการเป็นผู้มีอำนาจวินิจฉัย

เว้นแต่ในกรณีทุพพลภาพ (๑) มือขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับข้อมือขึ้นไป (๒) ขาขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับเข่าขึ้นไป (๓) สูญเสียขาข้างหนึ่งระดับเหนือเข่าขึ้นไปกับขาข้างหนึ่งขาดระดับข้อเท้าขึ้นไป การพิจารณาวินิจฉัยให้เป็นอำนาจของพนักงานเจ้าหน้าที่ของสำนักงานประกันสังคม

  ประกาศสำนักงานประกันสังคม เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ อัตรา วิธีการพิจารณาสั่งเพิ่มหรือลดเงินทดแทนการขาดรายได้เนื่องจากทุพพลภาพ
ดูรายละเอียด 

• ผู้ทุพพลภาพที่สูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกายหรือสูญเสียสภาวะปกติของจิตใจตั้งแต่ร้อยละสามสิบห้าขึ้นไป แต่ไม่ถึงร้อยละห้าสิบ ให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละสามสิบของค่าจ้างตามมาตรา 57 ตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถทำงานได้ทั้งนี้ ไม่เกินระยะเวลาหนึ่งร้อยแปดสิบเดือน

• ผู้ทุพพลภาพที่มีการฟื้นฟูสมรรถภาพและหรือมีการพัฒนาที่ดี มีการสูญเสียสมรรถภาพทั้งร่างกายน้อยกว่าร้อยละสามสิบห้าและมีรายได้จากการทำงานมากกว่าเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 10 % ของเงินทดแทนการขาดรายได้ที่ผู้ทุพพลภาพได้รับอยู่ หากต่อมาผู้ทุพพลภาพไม่มีรายได้จากการทำงานให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ตามข้อแรก

• ผู้ทุพพลภาพที่สูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกายหรือสูญเสียสภาวะปกติของจิตใจตั้งแต่ร้อยละห้าสิบขึ้นไป ให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละห้าสิบของค่าจ้างตามมาตรา 57 ตลอดชีวิต

• ผู้ทุพพลภาพที่มีการฟื้นฟูสมรรถภาพและหรือมีการพัฒนาที่ดี มีการสูญเสียสมรรถภาพทั้งร่างกายน้อยกว่าร้อยละห้าสิบ และมีรายได้จากการทำงานมากกว่าเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ ดังนี้

(1) รายได้จากการทำงานมากกว่า 1.5 เท่าของเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 10 %

(2) รายได้จากการทำงานมากกว่า 2 เท่าของเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 20 %

(3) รายได้จากการทำงานมากกว่า 2.5 เท่าของเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 30 %

(4) รายได้จากการทำงานมากกว่า 3 เท่าของเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 40 %

(5) รายได้จากการทำงานมากกว่า 3.5 เท่าของเงินทดแทนการขาดรายได้ให้ลดเงินทดแทนการขาดรายได้ลง 50 %

• ผู้ทุพพลภาพที่ถูกลดเงินทดแทนการขาดรายได้ หากภายหลังปรากฏว่ามีสภาพร่างกายที่เสื่อมลงให้มีการประเมินการสูญเสียสมรรถภาพของร่างกายใหม่เพื่อพิจารณาเพิ่มเงินทดแทนการขาดรายได้ตามหลักเกณฑ์ข้างต้น

• กรณีที่ไม่สามารถพิจารณาได้ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดให้หารือคณะกรรมการการแพทย์

• ถ้าผู้ทุพพลภาพได้รับการฟื้นฟูจนมีสภาพดีขึ้นสามารถทำงานมีรายได้ แต่ต่อมามีรายได้ลดลงหรือไม่มีรายได้ให้พิจารณาเพิ่มเงินทดแทนการขาดรายได้ตามหลักเกณฑ์ข้างต้น

  ประกาศคณะกรรมการการแพทย์ตามพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 เรื่อง กำหนดอัตรา และระยะเวลาการได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้กรณีทุพพลภาพ
ดูรายละเอียด

(1) กรณีทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียไม่รุนแรงให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ ดังนี้

 (1.1) กรณีผู้ประกันตนที่เป็นผู้ทุพพลภาพจนทำให้ความสามารถในการทำงานลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติและงานอื่นใดได้ ให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตรา

ร้อยละสามสิบของค่าจ้างรายวันตามมาตรา 57 ตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถประกอบการงานได้ทั้งนี้ไม่เกินระยะเวลาหนึ่งร้อยแปดสิบเดือน

(1.2) กรณีผู้ประกันตนที่เป็นผู้ทุพพลภาพจนทำให้ความสามารถในการทำงานลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติและมีรายได้ลดลงจากเดิม ให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในส่วนที่ลดลงแต่ไม่เกินร้อยละสามสิบของค่าจ้างรายวันตามมาตรา 57 ไม่เกินระยะเวลาหนึ่งร้อยแปดสิบเดือน

(1.3) กรณีผู้ประกันตนที่เป็นผู้ทุพพลภาพตาม (1.2) สิ้นสภาพการเป็นผู้ประกันตนให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละสามสิบของค่าจ้างรายวันตามมาตรา 57 ตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถประกอบการงานได้ ทั้งนี้ เมื่อรวมกับระยะเวลาที่ผู้ประกันตนได้รับไปแล้วตาม (1.2) ต้องไม่เกินหนึ่งร้อยแปดสิบเดือน

(2) กรณีทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียรุนแรงให้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละห้าสิบของค่าจ้างรายวันตามมาตรา 57 ตลอดชีวิต

ข้อ 2 กรณีทุพพลภาพมีระดับความสูญเสียรุนแรง ได้แก่

(1) มือขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับข้อมือขึ้นไป

(2) ขาขาดทั้งสองข้างตั้งแต่ระดับเข่าขึ้นไป

(3) สูญเสียขาข้างหนึ่งระดับเหนือเข่าขึ้นไปกับขาข้างหนึ่งขาดระดับข้อเท้าขึ้นไป

(4) โรคหรือการบาดเจ็บของสมอง เป็นเหตุให้สูญเสียความสามารถของอวัยวะของร่างกายจนไม่สามารถประกอบกิจวัตรประจำวันที่จำเป็นได้ และต้องมีผู้อื่นมาช่วยเหลือดูแล

 (5) การสูญเสียอวัยวะหรือสูญเสียสมรรถภาพของอวัยวะหรือของร่างกาย หรือสูญเสียสภาวะปกติทางจิตใจจนทำให้ความสามารถในการทำงานลดลงถึงขนาดไม่อาจประกอบการงานตามปกติได้ เมื่อประเมินการสูญเสียตั้งแต่ร้อยละห้าสิบขึ้นไป